بررسی اثرات عصاره ی آبی گیاه بومادران در مدل پارکینسونی ایجاد شده توسط تزریق داخل بطنی 6-هیدروکسی دوپامین در موش های صحرایی نر

استرس های اکسیداتیو در تخریب نورون های واقع در جسم سیاه و ایجاد پارکینسون دخالت دارند. گزارش شده گیاه بومادران دارای اثرات آنتی اکسیدانی و محافظت نورونی است. در این مطالعه، اثر محافظتی عصاره ی آبی گیاه بومادران بر ضایعه ی القاء شده توسط تزریق داخل بطنی 6-هیدروکسی دوپامین (6-OHDA) در موش های صحرایی نر بررسی شد.
در این مطالعه ی تجربی، 60 سر موش های صحرایی نر به صورت تصادفی به 6 گروه کنترل، پارکینسونی، و گروه های پارکینسونی تحت تیمار با عصاره تقسیم شدند. القاء پارکینسون با تزیق داخل بطنی تک دوز 6-OHDA انجام شد. عصاره ی آبی بومادران با دوزهای 4/1 و 8/2 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم به دو روش مکرر (روزانه و به مدت 14 روز قبل و 14 روز پس از تزریق 6-OHDA) و یا حاد (روز 13 پس از تزریق 6-OHDA) گاواژشد. ارزیابی پارکینسون با استفاده از تست روتارود و Wire grasping چهارده روز پس از تزریق 6-OHDA انجام شد.
یافته های این مطالعه نشان داد که گاواژ مکرر دوزهای 4/1 و 8/2 میلی گرم عصاره ی بومادران فعالیت های حرکتی و قدرت عضلانی را متعاقب تزریق 6-OHDA در موش صحرایی بهبود بخشیده است (p<0.05). بر اساس یافته های این مطالعه، می توان گفت که مصرف مزمن عصاره ی بومادران، ممکن است باعث بهبود اختلالات حرکتی و قدرت عضلانی در موش های صحرایی نر مبتلا به پارکینسون شود.