اثر ضدالتهابی پماد مرهم مفاصل در موش های صحرایی نر

التهاب، پاسخ محافظتی میزبان در برابر عوامل مهاجم خارجی و بافت نکروزی است که می تواند باعث آسیب های بافتی شود. در تحقیق حاضر اثر ضدالتهابی پماد مرهم مفاصل]شامل گیاهان بابونه و ابوخلسا (هواچوبه)[، مورد بررسی قرار گرفت.
در این مطالعه 72 سر موش صحرایی نر به سه گروه شامل: کنترل، التهاب، التهاب- درمان تقسیم شدند. برای ایجاد التهاب، از تزریق فرمالین به کف پای حیوان، تزریق گزیلن به گوش و اسید استیک به داخل صفاق استفاده شد. برای ارزیابی میزان التهاب؛ میزان نشت ایوانس بلو بعد از تزریق از طریق قلب به داخل قطعات پا، گوش و مایع صفاق اندازه گیری شد. در مورد ارزیابی میزان التهاب پا، از روش اندازه گیری قطر پا استفاده گردید. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون آنالیز واریانس یک طرفه و تکمیلی توکی انجام گرفت. سطح معنی داری، p<0.05 در نظر گرفته شد.
در بررسی التهاب پا، مقایسه میانگین جذب نوری ایوانس بلو در گروه التهاب - درمان (0.046±0.0048) نسبت به گروه التهاب (0.084±0.0032)، تفاوت معنی داری را نشان داد (05/0p<). علاوه بر این، مقایسه میانگین تغییرات قطر پا در گروه التهاب - درمان (0.0771±0.015) نسبت به گروه التهاب (0.1503±0.017)، دارای تفاوت معنی داری بود (p<0.05). در التهاب صفاق نیز میانگین جذب نوری ایوانس بلو در گروه التهاب - درمان (0.186±0.019) نسبت به گروه التهاب (0.237±0.029)، به طور معنی داری کمتر بود (p<0.05). در التهاب گوش، مصرف مرهم باعث کاهش در التهاب نشد.
طبق نتایج این مطالعه، استفاده موضعی مرهم مفاصل، باعث کاهش التهاب در پای موش می شود. علاوه بر این، جذب سیستمیک آن نیز التهاب صفاق را کاهش می دهد.