تاثیر ضدمیکروبی عصاره های آبی و اتانولی کرفس کوهی بر انتروکوکوس فکالیس و سالمونلا تیفی در شرایط آزمایشگاهی

افزایش مقاومت آنتی بیوتیکی در اثر مصرف دارو های ضدمیکروبی، همچنین عوارض جانبی و اثرات سوءمتفاوت آنها باعث شده است در سالهای اخیر بررسی گیا هان دارویی به منظور کشف منابع جدید دارویی علیه عفونت های باکتریایی مورد توجه قرار گیرد. این مطالعه با هدف تعیین اثر ضدمیکروبی عصاره های آبی و اتانولی برگ کرفس کوهی علیه(Enterococcus faecalis (PTTC 1609 و(Salmonella typhi (PTTC 1349 انجام شد.
در این پژوهش تجربی، فعالیت ضدباکتریایی عصاره ها با استفاده از روش پخش عصاره در سطح محیط کشت و روش انتشار در آگار به کمک دیسک بررسی شد. حداقل غلظت مهارگنندگی (MIC) و حداقل غلظت کشندگی (MBC) نیز به روش رقت لوله ای تعیین گردید. تجزیه و تحلیل نتایج با استفاده از آنالیز واریانس یک طرفه انجام شد.
در روش انتشار در آگار، همه غلظت های عصاره اتانولی بر انتروکوکوس فکالیس اثر بازدارندگی داشت. MIC عصاره های آبی و اتانولی برای انتروکوکوس فکالیس به ترتیب 32 و 16 میلی گرم بر میلی لیتر و برای سالمونلا تیفی به ترتیب 64 و 32 میلی گرم بر میلی لیتر بود.MBC عصاره های آبی و اتانولی برای انتروکوکوس فکالیس به ترتیب 64 و 32 میلی گرم بر میلی لیتر و سالمونلا تیفی به ترتیب برابر 128 و 64 میلی گرم بر میلی لیتر تعیین شد.
نتایج نشان داد عصاره اتانولی برگ کرفس کوهی در مقایسه با عصاره آبی در شرایط آزمایشگاهی، اثر بازدارندگی بیشتری روی سویه های مورد مطالعه دارد.