ارزیابی پتانسیل اکوتوریسمی منطقه طالقان میانی با استفاده از تکنیک سیستم اطلاعات جغرافیایی

ارزیابی توان اکولوژیک و شناسایی ظرفیت های طبیعی هر منطقه به همراه برنامه ریزی صحیح می تواند منجر به بهره برداری پایدار و مستمر از عرصه های طبیعی گردد. این مطالعه با هدف ارزیابی پتانسیل محیطی اکوتوریسم منطقه طالقان میانی واقع در استان البرز انجام شد. برای این امر معیارهای مورد بررسی به دو گروه مولفه های موثر (فاصله از اماکن جاذبه ای، جاده و مسیرهای دسترسی و توپوگرافی) و مولفه های کم اثر (پوشش گیاهی، فاصله از منابع آب، فرسایش خاک و درجه حرارت) تقسیم شدند. بعد از طبقه بندی و امتیازدهی لایه های مطالعاتی، در محیط نرم افزار سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) روی هم گذاری لایه ها انجام شد. نتایج این تحقیق نشان داد که از مجموع 37977/12 هکتار از مساحت منطقه، 3936/1هکتار (10/36 درصد) در طبقه S1، 12309 هکتار (32/42 درصد) در طبقه S2، 14797/52هکتار (38/96 درصد) در طبقه S3 و 6934/5 هکتار (18/26درصد) در طبقه عدم شایسته (N) قرار گرفتند. نتایج حاکی از این است که فاصله از اماکن جاذبه ای، جاده و مسیرهای دسترسی و پوشش گیاهی در بعضی از تیپ های گیاهی از عوامل محدودکننده و درجه حرارت، فاصله از منابع آب، توپوگرافی و خاک نیز از عوامل افزایش دهنده ظرفیت اکوتوریسم منطقه می باشند.