نقش ابعاد مختلف انگیزشی مدیریت زمان بر خلاقیت دانشجویان دانشگاه تبریز

خلاقیت از دیدگاه نظری تولید ایده ها، محصولات، فرایندهایی جدید و مفید به وسیله افراد یا گروه ها تعریف شده است. خلاقیت تابعی از زمان در دسترس فرد است و به صورت منفی با فشار زمانی تجربه شده فرد رابطه دارد.

پژوهش حاضر با هدف تبیین رابطه بین ابعاد مختلف انگیزشی مدیریت زمان (تمایل به بی سازمانی، کنترل ادراک شده زمان و سرسختی روان شناختی) با خلاقیت دانشجویان انجام شد.

با روش نمونه گیری خوشه ایچندمرحله ای 240 نفر از دانشجویان دانشگاه تبریز انتخاب شدند. آزمون تفکر خلاق تورنس، مقیاس ابعاد نگرش و انگیزش مدیریت زمان به منظور جمع آوری اطلاعات استفاده شد. تحلیل آماری داده ها به کمک نرم افزار ای موس و با روش تحلیل مسیر انجام شد.

خلاقیت دانشجویان به وسیله کنترل ادراک شده زمان (22/ 0= β) و تمایل به بی نظمی یا بی سازمانی (18/ 0-= β) پیش بینی شد. همچنین یافته ها نشان داد بعد سرسختی به صورت مستقیم با خلاقیت دانشجویان رابطه ندارد اما مسیر غیرمستقیم آن از طریق کنترل ادراک شده زمان (09/ 0= β) معنادار است.

نتایج پژوهش نشان داد، کنترل تصوری زمان و رفتار مدیریت زمان برای تولید موثر ایده های خلاق ضروری است.