بررسی صفات مورفولوژیک، ارزیابی ژنتیکی و گروه بندی ژنوتیپ های گل داوودی

گل داوودی یکی از مهم ترین گیاهان زینتی است که علاوه بر گل بریدنی، به عنوان گیاه گلدانی و دارویی مورد استفاده قرار می گیرد. در این پژوهش صفات مورفولوژیک از جمله خصوصیات ریشه دهی قلمه ها و ویژگی های مورفولوژیک بوته و تنوع ژنتیکی 50 ژنوتیپ گل داوودی مورد بررسی قرار گرفت. براساس تجزیه واریانس داده ها تمام صفات مورد بررسی در ژنوتیپ ها دارای تفاوت معنی دار بودند. نتایج ضریب همبستگی نشان داد که همبستگی مثبت و معنی داری بین ارتفاع ساقه، طول و عرض برگ و تعداد دندانه وجود دارد. به طوری که بیشترین همبستگی (**90/0r=+) بین طول و عرض برگ مشاهده شد. نتایج نشان داد که بیشترین درصد وراثت پذیری عمومی مربوط به طول ساقه و دمبرگ بود (بیش از 80%). نتایج حاصل از تجزیه خوشه ایژنوتیپ ها را به 6 گروه تقسیم کرد. دو ژنوتیپ ‘تکاپو’ و ‘پلونه’ در یک گروه جداگانه قرار گرفتند که با ساقه بلند و کمترین تعداد انشعاب کاملا متمایز از بقیه ژنوتیپ ها بودند. در این بررسی تجزیه تابع تشخیص 20 صفت مورفولوژیک، 3 متغیر کانونیک اول در مجموع 6/89 درصد از واریانس کل را شرح دادند. براساس نتایج در بین صفات مورد مطالعه تعداد ریشه ی قلمه، اندازه برگ، طول دمبرگ و ساقه، تعداد انشعاب و تعداد دستک مهم ترین صفات برای تشخیص تنوع ژنوتیپ های داوودی بودند. نتایج این مطالعه نشان می دهد که استفاده از صفات مذکور برای شناسایی و انتخاب ژنوتیپ های برتر داوودی مفید است. با به کارگیری برخی ژنوتیپ های متعلق به کلاستر A با بوته کوچک و ژنوتیپ های موجود در کلاستر E با گیاهان بزرگ به عنوان والد می توان چرخه جدیدی از به نژادی گل داوودی را آغاز نمود.