تاثیر مصرف نوشیدنی ماست حاوی باکتری های پروبیوتیک آزاد و ریزپوشانی شده بر تغییرات جمعیت این باکتری ها در سیستم گوارش

باکتری های پروبیوتیک اثرات مثبتی در سلامت میزبان دارند، اما برای این که نقش مفیدی در بدن داشته باشند، باید بتوانند از سیستم گوارش عبور کنند و زنده بمانند. ریزپوشانی باکتری های پروبیوتیک می تواند برای افزایش بقای آن ها مورد استفاده قرار گیرد.
در این مطالعه، مدفوع 60 داوطلب سالم برای بررسی تغییرات باکتری های پروبیوتیک در طول یک دوره 28 روزه مورد آنالیز قرار گرفت. شرکت کنندگان به 4 گروه تقسیم شدند: گروه 1 یا گروه شاهد (15 نفر) که نوشیدنی ماست حاوی باکتری های پروبیوتیک دریافت نکردند. گروه 2 (15 نفر) نوشیدنی ماست حاوی باکتری های پروبیوتیک ریزپوشانی نشده لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس و بیفیدوباکتریوم انیمالیس زیرگونه لاکتیس را دریافت کردند. گروه 3 نوشیدنی ماست حاوی باکتری های پروبیوتیک ریزپوشانی شده با آلژینات سدیم/نشاسته مقاوم و گروه 4 نوشیدنی ماست حاوی باکتری های پروبیوتیک ریزپوشانی شده با آلژینات سدیم/کیتوزان مصرف کردند.
افزایش معنی داری در میزان باکتری های لاکتوباسیلوس و بیفیدوباکتریوم مدفوعی در هر سه گروه مصرف کننده نوشیدنی ماست نسبت به گروه 1 (گروه شاهد) مشاهده شد که این موضوع، توانایی ساکن شدن این دو گونه باکتریایی در سیستم گوارش هم در حالت ریزپوشانی شده و هم ریزپوشانی نشده را نشان می دهد. جمعیت باکتری های پروبیوتیک در گروهی که نوشیدنی ماست حاوی باکتری های ریزپوشانی شده دریافت کردند، بیشتر از گروه دریافت کننده باکتری های آزاد بود. مدفوع گروهی که از نوشیدنی ماست حاوی باکتری های پروبیوتیک ریزپوشانی شده با آلژینات سدیم/نشاسته مقاوم استفاده کردند، دارای بیشترین میزان باکتری های لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس و بیفیدوباکتریوم انیمالیس زیرگونه لاکتیس (به ترتیب CFU/g 107 × 26/0 ± 3/1 و CFU/g 109 × 37/0 ± 4/2 در روز 28) بود.
مصرف نوشیدنی ماست حاوی باکتری های پروبیوتیک باعث افزایش این باکتری ها در مدفوع شد و تکنیک ریزپوشانی مورد استفاده در این پژوهش باعث افزایش پایداری هر دو گونه باکتری های پروبیوتیک گردید.