مقایسه بازشناسی چهره های هیجانی در جانبازان افسرده و افراد سالم

عموما بیماران افسرده از روابط بین فردی نامناسبی برخوردارند. شماری از دیدگاه ها دلیل روابط بین فردی نامناسب این بیماران را کندی پردازش اطلاعات مربوط به هیجان در چهره دیگران و شماری دیگر از دیدگاه ها دلیل آن را سوگیری در پردازش اطلاعات مربوط به هیجان های مثبت ومنفی می دانند.
تحقیق به صورت علی- مقایسه ای، با دو گروه انجام شد. آزمودنی ها شامل 32 نفر مرد در دامنه سنی بین 40 تا60 سال بودند. از این 32 نفر، 16جانبازافسرده، از بین کسانی که در ماه های آذر 88 تا اردیبهشت 89 در بیمارستان اعصاب و روان جنت بستری بودند، انتخاب شدند. تمام این افراد تشخیص افسردگی اساسی را دریافت کرده بودند. در پرسشنامه افسردگی بک نمره بالاتر از خط برش را نیز داشتند. در گروه کنترل 16 فرد سالم جای گرفتند. افراد سالم از لحاظ سن، تحصیلات، جنس و تاهل با گروه بیمار همتاسازی شدند. بازشناسی هیجان با استفاده از آزمون بازشناسی هیجان چهره سنجیده شد. تجزیه و تحلیل داده ها حاکی از آن بود که گروه جانبازان افسرده از نظر بازشناسی هیجان های مربوط به چهره بدتر از افراد سالم عمل کردند که از نظر آماری تفاوت بین دو گروه معنادار بود. همچنین نتایج نشان داد، جانبازان افسرده همانند گروه بهنجار در بازشناسی هیجان-های شادی، غم، خشم و ترس عمل می کنند.
بحث: یافته های پژوهش حاضر تبین مناسبی از کندی بیماران افسرده در بازشناسی هیجان ارائه می دهد. براساس این یافته ها بیماران افسرده به طور کلی در بازشناسی هیجان کند عمل می کنند و در بازشناسی هیجان سوگیری خاصی را نشان نمی دهند. این یافته بر خلاف بعضی از نظریه های شناختی است که معتقدند بیماران افسرده در پردازش اطلاعات هیجانی نوعی سوگیری به نفع هیجان های منفی دارند.