تاثیر اقدامات محمدرضا شاه در حوزه ارتش بر وقوع انقلاب اسلامی ایران

بررسی علل انقلاب ها، همواره یکی از جذاب ترین موضوعات علوم سیاسی و جامعه شناسی بوده و می باشد. تاکنون در خصوص علل انقلاب اسلامی ایران، دیدگاه های مختلفی مطرح شده است. آنچه در این پژوهش مورد کند و کاو قرار می گیرد، ارتباطات مستقیم و غیر مستقیم ارتش و شخص محمدرضا پهلوی، بین سال های 1332 تا 1357 و تاثیراتی است که در این دوران ارتش ایران از اقدامات و تصمیمات شاه می پذیرد. در تحقیق حاضر به عملکردها و ضعف های ارتش ایران، از حیث سازماندهی، ساختار، سلسله مراتب تصمیم گیری، انگیزه ها و سایر موارد مربوطه و ارتباط متقابل آنها با تصمیمات و سیاست های اتخاذی شاه، با بهره گیری از نظریه راسل در مورد رابطه عدم وفاداری نیروهای مسلح و وقوع انقلاب ها، پرداخته شده است. یافته های پژوهش، گویای این مطلب است که قطع وفاداری ارتش به حکومت و پیوستن آن به انقلابیون، نقش مهمی در پیروزی انقلاب اسلامی داشته است.