ویژگی های دموگرافیک و بالینی بیماران مبتلا به مالتیپل اسکلروز

بیماری مالتیپل اسکلروزیس (MS) یکی از شایع ترین اختلالات عصبی و عامل غیر تروماتیک ناتوانی در جوانان اکثر کشورها می باشد. MS نوعی بیماری خود ایمنی است که با درگیری سیستم اعصاب مرکزی منجر به بروز علائم و عوارض گوناگونی می گردد. شیوع این علائم در مناطق مختلف و سن ابتلادر مبتلایان به این بیماری متغیر بوده است لذا این مطالعه با هدف ارزیابی وضعیت دموگرافیک، بالینی و فاکتورهای خطر بیماران مبتلا به MS انجام شده است.
مطالعه توصیفی- مقطعی حاضر روی 152 نفر از بیماران مبتلا به MS انجام شد که از اردیبهشت 92 13تا تیرماه 1393وارد مطالعه شدند. تشخیص بیماری MS بر اساس تست های آزمایشگاهی و علائم بالینی و تایید قطعی آن بر اساس کرایتریای مک دونالد انجام گرفت. اطلاعات به دست آمده در پرسش نامه ثبت گردید و مورد تجزیه وتحلیل آماری قرار گرفت.
میانگین سنی بیماران 3/7 ± 6/31 سال بود و نسبت فراوانی زنان به مردان بیش از 3 برابر بود و اکثر زنان مبتلا، متاهل بودند. بیش تر بیماران مبتلا به فرم خفیف بیماری بودند (4/86 درصد)، 2/21درصد سابقه خانوادگی درجه 1و2 بیماری MS و 94 درصد ضایعات پلاک در تصویر MRI داشتند. 7/45 درصد از مبتلایان علائم بی حسی و 8/43 درصد مشکلات بینایی داشتند اما افسردگی در 3/9درصد از مبتلایان دیده شد. اختلالات بینایی، اولین علامت بیماری در اکثر بیماران (3/41 درصد) است. از بین علائم مربوط به بیماری، تنها علامت ضعف و اختلالات جنسی در هر سه فرم بیماری (عود کننده- بهبود یابنده، پیشرونده اولیه و ثانویه) ازلحاظ آماری تفاوت معناداری داشت (به ترتیب 05/0p= و 02/0p=) که ضعف در بیماران با افزایش وخامت بیماری تشدید می گردد اما در سایر علائم تفاوت معنی داری میان سه فرم بیماری مشاهده نگردید.
ویژگی های بالینی و اپیدمیولوژیکی MS در استان مازندران در مقایسه با جهان و سایر مراکز انجام گرفته مشابهت داشته است. راه اندازی ثبت نظام مند بیماری MS در کشور می تواند اطلاعات بیش تری در خصوص وضعیت این بیماران ازنظر دموگرافیک، بالینی، نوع درمان و پاسخ به درمان فراهم نماید اما با توجه به بالا بودن شیوع فامیلی بیماری MS در استان مازندران نسبت به سایر مناطق کشور، بررسی های بیش تر خصوصا در زمینه ژنتیک ضرورت می یابد.