بررسی و مقایسه اثرات درمانی فلوکونازول در بیماران دچار پانکراتیت حاد صفراوی

پانکراتیت صفراوی بیماری شایعی بوده و در درمان آن از آنتی بیوتیک ها و داروهای ضد قارچ به صورت همزمان استفاده می گردد. لذا این مطالعه با هدف بررسی اثرات درمانی فلوکونازول به عنوان یک داروی ضد قارچ در این بیماران انجام گرفت.
این مطالعه یک کار آزمایی بالینی یک سوکور تصادفی شده بود. جامعه پژوهش بیماران مراجعه کننده به بیمارستان امام رضا(ع) کرمانشاه بودند که با تشخیص پانکراتیت حاد صفراوی بستری شده بوند . بیماران به صورت تصادفی در دو گروه قرار گرفتند. یک گروه درمان مرسوم پانکراتیت (آنتی بیوتیک ) را دریافت کردند و در گروه دیگر به درمان مرسوم رژیم درمانی، فلوکونازول اضافه شد.
2/87 % بیماران زن و 8/12% مرد بودند. میانگین سنی گروه دریافت کننده فلوکونازول 25/16±97/53 و میانگین سنی در گروه کنترل 43/16±13/54 بود. میانگین مدت بستری در بیمارستان در گروه دریافت کننده فلوکونازول 10/6 روز و در گروه کنترل 13/6 روز بود. در گروه دریافت کننده فلوکونازول 6/2% به جراحی نیاز داشتند و در گروه کنترل هیچ یک از بیماران به جراحی نیاز نداشتند. میانگین مدت بستری در بخش مراقبت های ویژه در گروه کنترل 28/1 و در گروه فلوکونازول 26/1 روز بود.
همانطور که یافته های این مطالعه نشان داد تجویز فلوکونازول خوراکی تاثیری در میزان مرگ و میر، نیاز به جراحی، هزینه، مدت بستری در بیمارستان و بخش مراقبت های ویژه نداشت، لذا به دلیل عوارض و هزینه فلوکونازول، پیشنهاد می گردد کلیه بیماران با پانکراتیت خفیف صفراوی با فلوکونازول درمان نشوند و این درمان تنها برای بیمارانی صورت بگیرد که ترشحات دستگاه گوارش فوقانی آنها از نظر وجود قارچ مثبت باشد.