تاثیر داستانگویی بر دانش و نگرش مراقبان آسایشگاه های سالمندان درباره مفهوم سالمندی و مراقبت از سالمندان

مراقبان آسایشگاه های سالمندان بخش عمده ای از وظیفه پرستاری و مراقبت از سالمندان را برعهده دارند. هدف این مطالعه تعیین تاثیر داستان گویی بر دانش و نگرش مراقبان آسایشگاه های سالمندان درباره مفهوم سالمندی و مراقبت از سالمندان بود.
این پژوهش از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری است که بر روی 47 مراقب رسمی شاغل در آسایشگاه های سالمندان شهر شیراز انجام گرفت. « آزمون حقایق دوران سالمندی» (Facts on Aging Quiz) و «مقیاس نگرش نسبت به سالمندان کوگان» (Cogan’s Attitudes Toward Older People Scale) توسط مشارکت کنندگان تکمیل شد. نسبت روایی محتوا، شاخص روایی محتوای و پایایی به روش آلفای کرونباخ ابزارهای فوق بررسی و تایید شد. مراقبان در طی 5 جلسه داستان هایی را که از تجربه کار با سالمندان به یاد داشتند بر اساس پروتکل آموزشی از پیش تعیین شده با سایر اعضای گروه به اشتراک گذاشتند. داده با نرم افزار اس پی اس اس نسخه 16 تحلیل شد.
میانگین نمرات «آزمون حقایق دوران سالمندی» در مراحل قبل، بعد و پیگیری به ترتیب87/04، 9/9 و 10/46بود. میانگین نمرات نگرش نسبت به سالمندان در مراحل قبل، و بعد از مداخله و پیگیری به ترتیب 108/23، 111/38و 111/95بود. برگزاری جلسات داستان گویی بر دانش مراقبان و نگرش آن ها در زمینه مفهوم سالمندی و مراقبت از سالمندان تاثیر مثبت معناداری (0/05> P) داشته است.
استفاده از روش داستان گویی موجب بهبود دانش و نگرش مراقبان آسایشگاه های شهر شیراز نسبت به مفهوم سالمندی و مراقبت از سالمندان شد. پیشنهاد می شود برنامه هایی به منظور انتقال دانش به شیوه داستان گویی تدوین و به آسایشگاه ها معرفی شود.