اقتصاد جرم در کشور ایران (رویکردی تحلیلی بر قاچاق مواد مخدر)

پژوهش حاضر بر آن است تا با رویکردی تحلیلی - توصیفی و با استفاده از تکنیک های مدل سازی، به بررسی وضعیت اقتصاد جرم به صورت عام و تاثیر شاخص های اقتصادی – اجتماعی بر قاچاق مواد مخدر به صورت خاص بپردازد و به این منظور کشور ایران را به عنوان منطقه مابین قطب های جرم خیز از حیث مواد مخدر، در دوره زمانی 1380 تا 1392 ، مورد بررسی قرار دهد. نتایج حاصله از تحقیق گویای این است که: بر اساس مدل مفهومی تحقیق، متغیرهای بیکاری، درآمد سرانه، ضریب کاکوانی و شهرنشینی، از مهمترین معیارهای تاثیرگذار بر قاچاق مواد مخدر در کشور ایران م یباشند که در این میان، به جز شاخص شهرنشینی، سایر شاخص ها از معنی داری قابل قبولی، برخوردار بودند، به صورتیکه، بیکاری تاثیر مثبت و کاهش میزان فقر و درآمد سرانه، تاثیر منفی و به ترتیب، بیشترین تاثیر را بر قاچاق مواد مخدر در کشور ایران داشته اند؛ بعلاوه، افزایش درآمد سرانه در کشور، از طریق کاهش بیکاری و فقر در جامعه، موجب حرکت کمتر به سمت قاچاق مواد مخدر شده، که این عامل خود در جهت بهبود رفاه موثر می باشد و همین امر، سیکل فزاینده ای را در جهت توسعه کشور فراهم می کند.