تبلور القاشده برشی نانوکامپوزیت پلی لاکتیک اسید-گرافن

برای دستیابی به خواص بهینه محصولات، توسعه ساختاری نقش مهمی را در فرایند پلیمرها ایفا می کند. از میان خواص ساختاری پلیمرها، بلورینگی (در پلیمرهای نیمه بلوری) اهمیت بسزایی دارد. در این مطالعه، رفتار تبلور هم دمای نانوکامپوزیت برپایه پلی لاکتیک اسید و نانوصفحه های گرافن در شرایط بدون برش و همراه با برش بررسی شد. نمونه های نانوکامپوزیتی شامل 0.5، 1، 2 و%3 وزنی گرافن بوده که در مخلوط کن داخلی با استفاده از روش اختلاط مذاب تهیه شدند. بررسی ساختاری و رفتار تبلور نمونه ها پیش و پس از اعمال جریان برشی، به روش گرماسنجی پویشی تفاضلی ارزیابی شد. در این پژوهش، اثر شدت و مدت اعمال جریان برشی و نیز مقدار نانوصفحه های گرافن با استفاده از روش رئومتری برای مشاهده پیشرفت فرایند تبلور در دمای 135 درجه سلسیوس بررسی شد. بدین منظور، پیش برش های 0.1، 0.3، 0.5، 1.1 و1.8s-1 به مدت 60s در دمای 200 درجه سلسیوس اعمال شد. افزایش مدول ذخیره در آزمون رئومتری نشان دهنده تشکیل ساختار بلوری است که با افزایش درصد ذرات نانوگرافن این رشد سریع تر شد. افزون بر این با افزایش درصد گرافن، زمان القای تبلور نیز کاهش یافت. نتایج نشان داد، با افزایش پیش برش تا مقدار معینی، به ویژه در درصدهای زیاد نانوگرافن، رفتار تبلور پلی لاکتیک اسید (ازجمله کاهش زمان القای تبلور و درصد تبلور) بهبود می یابد. همچنین مشاهده شد، با افزایش زمان پیش برش به 300 و 600s زمان القای تبلور کاهش یافته است. برای تعدادی از نمونه های خروجی از رئومتر، آزمون گرماسنجی پویشی تفاضلی انجام شد. نتایج نشان داد، تحت اعمال پیش برش، درصد تبلور افرایش یافته است.