تاثیر فشارهای متفاوت کاهش جریان خون با فعالیت ایزومتریک بر تغییرات الکترومیوگرافی عضله

هدف از تحقیق حاضر بررسی تاثیر حاد فعالیت های ایزومتریک با فشارهای مختلف کاهش جریان خون بر تغییرات الکترومیوگرافی عضله است. بدین منظور 10 مرد دانشجوی سالم با میانگین سن 33/0±8/25 سال و قد 67/1±6/176 سانتی متر و وزن 1/2±2/75 کیلوگرم که سابقه تمرین مقاومتی را داشته اند به طور داوطلبانه در این تحقیق شرکت کردند. در ابتدا فشارخون قوزک پا آزمودنی ها به وسیله دستگاه سونوگرافی داپلر رنگی و توسط متخصص سونوگرافی تعیین گردید و همین مقدار فشار جهت کاهش جریان خون در جلسات فعالیت همراه با کاهش جریان خون به وسیله کاف بر بالاترین نقطه ران پای غالب آزمودنی ها اعمال شد. پروتکل این تحقیق شامل 6 انقباض ایزومتریک 10 ثانیه ای و بین هر دو انقباض آزمودنی ها 60 ثانیه استراحت می کردند. این پروتکل در هر چهار جلسه فعالیت که با یکی از فشارهای صفر،100،70 و 130 درصد فشار سیستولی انجام شد، عینا تکرار شد. با استفاده از آزمون کلموگروف اسمیرنف طبیعی بودن داده ها بررسی شد و سپس از آزمون تحلیل واریانس مکرر یک طرفه جهت تشخیص معنادار بودن تغییرات (الکترومیوگرافی ادغامی) iEMG بین چهار جلسه استفاده شد. نتایج داده ها نشان داد که بین جلسات 100 و 130 درصد فشار سیستولی در iEMG تفاوت معنادار مشاهده نشد (05/0P>) ، ولی بین سایر جلسات تفاوت معنادار در iEMG مشاهده شد (05/0P<). همچنین اگر فعالیت همراه با کاهش جریان خون با بار 65 درصد MVC با فشاری معادل 100 درصد فشار سیستولی انجام شود، فعالیت الکتریکی بیشتر از انجام همین فعالیت با بار یکسان و فشارهای کم تر (صفر و 70 درصد فشار سیستولی) و برابر با انجام فعالیت با بار یکسان و فشار 130 درصد فشار سیستولی خواهد بود.