مدیریت مناطق تفرجگاهی با استفاده از رهیافت طیف فرصت تفرجی (ROS)

منابع محیط زیستی از جمله سرمایه های ارزش مند جهان هستند که حفاظت از آن ها باید در زمره تلاش های اساسی انسان قرار گیرد. امروزه توسعه فعالیت‏های اقتصادی، رشد جمعیت، افزایش مشغله های زندگی سبب افزایش چشم گیر تقاضا برای استفاده تفرجی در محیط‏های طبیعی شده است. تحلیل عوامل مربوط به تقاضای تفریح و تفرج در کشور نیز نشان می دهد که این نیاز به سرعت رو به افزایش است. بنابراین، توجه به نیازها و ترجیحات مردم نیز به عنوان استفاده کنندگان اصلی این مناطق اهمیت ویژه ای دارد. به این منظور، رهیافت طیف فرصت تفرجی ([1]ROS)، یک روش جامع برای تعیین و تخصیص مناطق تفرجگاهی با طیف فرصت های تفرجی مشخص برحسب توان محیط، نیازها و ترجیحات مردم است. در مطالعه حاضر رهیافت طیف فرصت تفرجی به منظور مدیریت صحیح مناطق تفرجی توصیف شده است. این رهیافت بر مبنای تئوری ارزش انتظار است و با اظهار این که رفتار تفرجی یک رفتار هدف گرا و با هدف تامین رضایت برای بازدیدکنندگان است توصیف می شود. ROS تجربیات بازدیدکنندگان را با ویژگی های بیولوژیکی، فیزیکی و مدیریتی محل پیوند می دهد. این رهیافت یک نقشه شامل 6 طبقه طیف فرصت تفرجی در گستره ای از استفاده بکر تا استفاده کاملا توسعه یافته ایجاد می کند. مدیران و تصمیم گیران با استفاده از ROS می توانند منابع تفرجی را حفظ و نیازها و ترجیحات مردم را نیز در مدیریت مناطق تفرجی لحاظ نمایند