شناخت عوامل رشد پژوهش و نه موانع آن: یک چرخش بینش

سالها است که به هنگام بحث در مورد توسعه و پژوهش همواره کوشش شده است موانع سر راه پژوهش برشمرده شود. پژوهشگران نیز همواره در گفتارهای روزانه و مصاحبه ها به نمونه هایی از این موانع اشاره می کنند. در این مقاله استدلال می شود که با درک چگونگی توسعه و پژوهش و برنامه ریزی برای آن، به ویژه با درک تمایز میان سنجش تحقیق و توسعه و سنجش نوآوری که به خروجی توجه می کند، اصرار بر شناخت موانع، ما را از درک سازوکارهای رشد منحرف می کند، و به جای آن باید عاملهای رشد پژوهش را شناخت. این چرخش بینش بنیاد برنامه ریزی ها و مدیریت پژوهش کشور را دگرگون می کند. به پاره ای از این دگرگونی ها اشاره می شود.