بررسی اثر استفاده از تلویزیون های سه بعدی بر سهولت تطابقی

مقایسه تغییرات پاسخ سهولت تطابقی در مشاهده کنندگان تلویزیون های سه بعدی و دو بعدی بعد از 90 دقیقه مشاهده یک محرک بینایی یکسان.
روش پژوهش: در این مطالعه، 66 دانشجو با محدوده سنی 25-18 سال به صورت تصادفی در دو گروه مشاهده کنندگان تلویزیون های سه بعدی و دو بعدی قرار داده شدند. انیمیشن 90 دقیقه ای به وسیله تلویزیون 42 اینچ در شرایط مساوی برای هر دو گروه نمایش داده شد. قبل و بعد از نمایش فیلم در هر گروه، سهولت تطابقی تک چشمی و دوچشمی اندازه گیری شد و تغییر مقادیر سهولت تطابقی بعد از نمایش فیلم در هر گروه به صورت جداگانه محاسبه گردید.
بعد از مشاهده انیمیشن، در گروه مشاهده کنندگان سه بعدی سهولت تطابقی چشم های راست، چپ و دو چشمی به ترتیب با میانگین های 85/0±82/0 ،72/0±91/0 و 7/0±79/0 سیکل در دقیقه کاهش یافت (همه موارد 001/0˂P). در گروه مشاهده کنندگان دو بعدی، سهولت تطابقی چشم تغییر معنی داری نکرد.
استفاده کوتاه مدت از تلویزیون های سه بعدی از نظر آماری نشان دهنده کاهش سهولت تطابقی است ولی این تغییر از نظر بالینی قابل ملاحظه نمی باشد.