بررسی تاثیر تمرینات ورزشی حین دیالیز و پیاده روی در منزل بر توانایی جسمانی و کفایت دیالیز بیماران همودیالیزی

بیماران تحت درمان با همودیالیز، صرف نظر از سن، از اختلال در عملکرد جسمانی و سبک زندگی کم تحرک رنج می برند و مشکلات گوناگون ناشی از کم تحرکی بر ابعاد مختلف زندگی آن ها اثر می گذارد. تمرینات ورزشی متناسب با توانایی و تمایل بیماران همودیالیزی می تواند به عنوان راه حلی برای مقابله با کم تحرکی مطرح شود. مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر تمرینات ورزشی حین دیالیز و پیاده روی در منزل بر توانایی جسمانی و کفایت دیالیز بیماران همودیالیزی انجام شد.
در این کارآزمایی بالینی، 60 بیمار همودیالیزی به صورت تصادفی از دو بیمارستان تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی مازندران انتخاب شدند. بیماران گروه آزمون، برنامه ورزشی را به مدت هشت هفته (دو هفته حین دیالیز و شش هفته در منزل) انجام دادند. از آزمون پیاده روی شش دقیقه ای (6MWT) جهت سنجش عملکرد جسمانی و از مقادیرKT/V و URR برای سنجش کفایت دیالیز استفاده شد. جهت آنالیز داده ها از نرم افزار SPPS20 استفاده شد و 05/0≥p معنادار در نظر گرفته شد.
در تست پیاده روی شش دقیقه ای، میانگین مسافت طی شده توسط گروه آزمون در مقایسه با گروه کنترل تغییر معناداری داشت (015/0 P ꞊). سطح کفایت دیالیز بیماران گروه آزمون با توجه به فرمول KT/V و URR، در مقایسه با گروه کنترل افزایش داشت، اگرچه این افزایش از نظر آماری معنادار نبوده است.
استنتاج: فعالیت های ورزشی از جمله برنامه طراحی شده سبب بهبود وضعیت جسمانی بیماران همودیالیزی می شود. انجام این فعالیت ها به علت سهولت کاربرد، نداشتن عارضه، پایین بودن هزینه، قابل اجرا بودن در هر زمان و مکان و عدم نیاز به تجهیزات خاص به بیماران همودیالیزی توصیه می شود.