رفع عوامل غیبت ضرورت بخش تحقق ظهور

مقاله پیش رو به بحث زمینه سازی ظهور با رویکرد سلبی می پردازد، پس از بیان مقدمه که در آن دورنما و چشم انداز مقاله طراحی شده به بیان مفهوم شناسی ظهور و غیبت، و نسبت و نوع رابطه میان آن دو مبادرت شده است در این خصوص ابتدا به تبیین و تحلیل نسبت های چهارگانه نظیر تناقض، عدم و ملکه، تضاد و تضایف پرداخته و در نهایت بعد از بحث و بررسی به تناقضی بودن رابطه میان ظهور و غیبت نظر داده می شود و براساس قاعده و قانون تناقض که در ظهور و غیبت جاری است رفع ظهور توجیه گر تحقق غیبت و رفع غیبت ضرورت بخش تحقق ظهور خواهد بود. در ادامه به طرح نظریه اصاله الظهور که بیانگر اصلی بودن ظهور و فرعی بودن غیبت بوده همراه با دلایل توجیهی سه گانه تاریخ شناختی، ماهیت شناختی و کارکردشناختی اقدام خواهد شد و براساس این نظریه، ظهور دارای اقتضای درونی و دائمی بوده و در صورت رفع مانع (غیبت) بدون نیاز به عوامل جدید و با همان عوامل اولیه به روند خویش ادامه می دهد. پس نسبت تناقضی در ظهور و غیبت، و نظریه اصاله الظهور و وجود مقتضی در ظهور، همگی توجیه گر زمینه سازی با رویکرد سلبی می باشند.