طراحی الگوی یکپارچه خودشکوفایی مبتنی بر نظریات انسانگرایانه

پژوهش حاضر با هدف طراحی الگوی یکپارچه خودشکوفایی بر مبنای دیدگاه های مختلف انسان گرایانه برای رفع اشکالات موجود در طبقه بندی های پیشین انجام گرفت.
این پژوهش به روش کیفی تحلیل مضمون و با جامعه آماری کتب روان شناسان انسان گرا شامل «انگیزش و شخصیت» (مزلو، 1970)، «دستاوردهای فراتر طبیعت انسان» (مزلو، 1971)، «ادیان، ارزش ها و تجربیات اوج» (مزلو، b1970)، «خودشکوفایی و فراسوی آن» (مزلو، 1965)، «انسان شدن» (راجرز، 1961)، «انسان در جستجوی معنا» (فرانکل، 1984)، «معنا جویی» (فرانکل، 1988)، «الگو و رشد در شخصیت» (آلپورت، 1961) و «شدن» (آلپورت، 1955) بود. داده ها به روش تحلیل مضمون تجزیه و تحلیل شد. پس از مطالعه و شناسایی مفاهیم در متون، مضامین طبقه بندی و نام گذاری شدند.
از تحلیل مضامین آثار روان شناسان انسان گرا چهار مضمون اصلی به دست آمد. یافته ها نشان می دهند خودشکوفایی دارای چهار عامل «خود متعالی»، «خود آگاه»، «خود خلاق» و «خود اجتماعی» است.
با توجه به الگوی حاصل از این پژوهش، به نظر می رسد تدوین مقیاسی برای سنجش خودشکوفایی براساس این الگوی یکپارچه می تواند از تفاوت در نمرات خودشکوفایی در جوامع مختلف که متاثر از تفاوت تعاریف است، پیشگیری کند.