اثربخشی درمان متمرکز بر شفقت بر سلامت روان زنان مبتلا به مالتیپل اسکلروزیس

مالتیپل اسکلروزیس یک بیماری مزمن پیش رونده سیستم عصبی مرکزی با علائم متفاوت و ناتوان کننده فیزیکی و روان شناختی می باشد که مشکلات عدیده ای را برای فرد بیمار به همراه دارد. هدف مطالعه حاضر، بررسی اثربخشی درمان متمرکز بر شفقت بر سلامت روان زنان مبتلا به مالتیپل اسکلروزیس بود.
این پژوهش، یک مداخله نیمه تجربی به شیوه پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش را کلیه بیماران زن دارای پرونده فعال در انجمن ام. اس شهر تهران در سال 1395 تشکیل می دادند. نمونه 30 زن بیمار بودند که بر اساس ملاک های ورود و خروج به مطالعه و نمرات اکتسابی در پرسشنامه، به شیوه در دسترس انتخاب و با تخصیص تصادفی در گروه های 15 نفره آزمایش و کنترل قرار گرفتند. ابزار مطالعه پرسشنامه سلامت عمومی گلدبرگ و هیلر (1979) بود. پس از اخذ پیش آزمون از هر دو گروه، آزمودنی های گروه آزمایش، 8 جلسه دوساعته درمان متمرکز بر شفقت را به شیوه گروهی و هفتگی دریافت نمودند. گروه کنترل در لیست انتظار قرار گرفت. داده ها با بهره گیری از آزمون تحلیل کوواریانس تک متغیری(ANCOVA) در نرم افزار 18 SPSS تجزیه وتحلیل شدند.
یافته ها نشان داد بین میانگین نمرات سلامت روان بیماران گروه آزمایش و کنترل در مرحله پس آزمون تفاوت معناداری وجود دارد. به عبارت دیگر درمان متمرکز بر شفقت باعث افزایش سلامت روان آزمودنی های گروه تحت مداخله در مقایسه با گروه کنترل شده بود (01/0>p ،49/45=F).
با توجه به نتایج این مطالعه، درمان متمرکز بر شفقت از طریق افزایش آگاهی درونی، پذیرش بدون قضاوت، همدلی و توجه مستمر بر احساسات درونی، به کاهش مشکلات روان شناختی و بهبود سلامت روان بیماران مبتلا به مالتیپل اسکلروزیس می انجامد. پیشنهاد می شود انجمن های ام. اس سراسر کشور از این رویکرد درمانی در راستای ارتقای سلامت روان شناختی بیماران مزمن بهره گیرند.