تاثیر نانوتیوب های کربنی بر جوانه زنی درون شیشه ای بذور دو رقم توت فرنگی

جوانه زنی بذور توت فرنگی طولانی، غیر یکنواخت و متغیر می باشد که این امر می تواند باعث ایجاد مشکلاتی برای برنامه های به نژادی این گیاه شود. کوتاه کردن زمان لازم برای جوانه زنی و رسیدن به درصد بالای جوانه زنی بذور، این اجازه را به به نژادگران می دهد که به راحتی ژرم پلاسم های توت فرنگی را ارزیابی کنند. اخیرا نانوتیوب های کربنی برای بهبود جوانه زنی بذور گیاهان مورد استفاده قرار گرفته اند. لذا این آزمایش به منظور بررسی تاثیر نانوتیوب های کربنی بر جوانه زنی درون شیشه ای بذور توت فرنگی انجام شد. آزمایش به صورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی در پنج تکرار اجرا گردید. فاکتورها شامل دو نوع محیط کشت درون شیشه ای (MS و B5)، غلظت های مختلف نانوتیوب های کربنی (صفر (شاهد)، 5، 10، 20 و 40 میکروگرم در میلی لیتر) و رقم توت فرنگی (پاروس و کاماروزا) بودند. در پایان دوره آزمایش (40 روز) شاخص های جوانه زنی شامل درصد و سرعت جوانه زنی، زمان رسیدن به 50 درصد جوانه زنی نهایی و میانگین طول ریشه چه و ساقه چه اندازه گیری شدند. نتایج نشان داد که بذور هر دو رقم کشت شده بر روی محیط کشت MS و B5 حاوی غلظت های 10، 20 و 40 میکروگرم در میلی لیتر نانوتیوب پس از 40 روز نشانه ای از جوانه زنی بروز ندادند. در شاهد و غلظت 5 میکروگرم در میلی لیتر در هر دو نوع محیط کشت، بذور جوانه زدند و بین تیمارها تفاوت معنی دار مشاهده گردید. در اکثر شاخص ها تیمار شاهد بهتر بود و تفاوت معنی داری با سایر تیمارها داشت. نتایج به دست آمده نشان داد که نانوتیوب های کربن غلظت های بالا باعث ایجاد محدودیت در جوانه زنی بذور توت فرنگی شدند که احتمال می رود که شاید به دلیل ایجاد سمیت برای جنین بذر باشد.