تاثیر تغذیه با کود زیستی و شیمیایی بر خصوصیات کمی و کیفی گیاه دارویی بادرنجبویه (Melissa officinalis)

بادرنجبویه با نام علمی Melissa officinalis یکی از گیاهان دارویی باارزش متعلق به خانواده نعنائیان است. به منظور بررسی تاثیر کودهای ورمی کمپوست، بیو فسفات و کود شیمایی ماکرو، بر خصوصیات مورفولوژیکی و عملکرد کمی و کیفی این گیاه دارویی و امکان سنجی جایگزینی کودهای شیمیایی با کودهای زیستی، آزمایشی با 18 تیمار شامل فاکتورهای کود شیمیایی در سه سطح (صفر، 50 و 100 درصد مقدار مصرف رایج) ؛ ورمی کمپوست در سه سطح (صفر، 15، 30 درصد حجم گلدان) و بیوفسفات در دو سطح (کاربرد و عدم کاربرد) به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کاملا تصادفی با 3 تکرار در گلخانه مرکز تحقیقات کشاورزی قزوین انجام شد. نتایج نشان داد که ورمی کمپوست تاثیر معنی داری بر فاکتورهای مورفولوژیکی و درصد اسانس بادرنجبویه داشت، به طوری که بیش ترین ارتفاع بوته، بالاترین تعداد شاخه فرعی، بالاترین وزن هزاردانه، و بیش ترین درصد اسانس، در حالت کاربرد 30 درصد حجم گلدان ورمی کمپوست حاصل گردید. هم چنین بیش ترین وزن تر بوته با کاربرد هم زمان بیوفسفات و 30 درصد حجم گلدان ورمی کمپوست تولید شد، با این وجود بالاترین وزن خشک بوته با کاربرد هم زمان سطح بالای کودشیمیایی و ورمی کمپوست به دست آمد. بیش ترین مقدار سیترونلال در تیمار 30 درصد حجم گلدان ورمی کمپوست و بالاترین مقدار ژرانیال در حضور کود شیمیایی حاصل گردید، به طوری که در حالت استفاده از سطح بالای کود شیمیایی مقدار ژرانیال موجود در اسانس در مقایسه با عدم کاربرد این کود، حدود 23 درصد بیشتر بود.