بررسی تربیت دینی صلح محور مبتنی بر کثرت گرایی دینی عرفانی

شاخصه های موثر ارتباطی جهان حاضر در پی واکاوی اصولی معین برای حل منطقی تعارضات فعلی و یا به تعبیری دیگر، ایجاد صلح میان انسان هاست. با توجه به نقش دین در زندگی جوامع و وجود کثرت‏های روزافزون دینی، استفاده از رویکردی فعال و صلح محور در عرصه تربیت دینی یعنی عرفان، ضروری می نماید، از این رو مقاله حاضر بر آن است تا با استفاده از یک روش توصیفی تفسیری، تربیت‏ دینی صلح ‏محور مبتنی بر کثرت‏گرایی دینی عرفانی را بررسی کند و پرسش های اصلی آن عبارتند از: 1) منظور از کثرت‏گرایی دینی مبتنی بر عرفان چیست؟ 2) تربیت دینی صلح محور مبتنی بر کثرت‏گرایی دینی عرفانی چگونه تربیتی است؟
نتایج پژوهش حاضر نشان می ‏دهد که بر اساس نوع نگاه تربیت دینی صلح‏ محور مبتنی بر کثرت‏گرایی دینی عرفانی، می‏توان مولفه ها و پیش‏‏زمینه هایی نظیر ایجاد روحیه‏ی هم‏دلی و مهرورزی، گفتمان دینی، تساهل و تسامح یا مدارا و ایجاد روحیه مسئولیت‏پذیری میان پیروان ادیان را در نظر گرفت که در زمینه تربیت دینی، زمینه‏ساز آشتی و تفاهم میان آن ها گردیده و به صلح و هم زیستی مسالمت‏آمیز بینجامد.