ارزیابی مولفه های موثر بر تقویت سرزندگی در مسیرهای پیاده شهری (مطالعه موردی: پیاده راه علم الهدی شهر رشت)

در این تحقیق با هدف سنجش وضعیت سرزندگی پیاده راه های شهری و با روش پیمایشی، پیاده راه علم الهدی شهر رشت بررسی شده است. در این راستا، مدل مفهومی پژوهش با چهار معیار (کاربری و فعالیت، کالبدی، دسترسی و ارتباطات و اقلیمی و زیست محیطی) و 16 شاخص تدوین شد. سپس این معیارها به شیوه پرسشنامه و در چارچوب طیف لیکرت مورد سنجش قرار گرفته و پرسشنامه ها توسط 380 نفر از استفاده کنندگان پیاده راه علم الهدی تکمیل شد. بر اساس تحلیل نتایج پرسشنامه ها در معیار کاربری و فعالیت، شاخص تنوع فعالیت های مردم در پیاده راه با میانگین 8/2 و در معیار کالبدی، مبلمان شهری با میانگین 6/2پایین ترین میانگین های هر معیار را کسب کردند و همچنین در معیار دسترسی و ارتباطات، شاخص سهولت حرکت در معابر اطراف پیاده راه با میانگین 5/2 و در معیار اقلیمی و زیست محیطی، آسایش اقلیمی با میانگین 2 کمترین میزان رضایت را از دید مردم داشتند. سپس بر اساس جدول سوات به ارائه راهبردهای تدافعی، تهاجمی، اقتضایی و انطباقی پرداخته شد و با تکنیک AHP و نظرخواهی از 20 کارشناس امتیازدهی و رتبه بندی راهبردها صورت گرفت. نتایج پژوهش نشان می دهد که راهبرد «تجهیز محیط بر اساس اقلیم رشت در راستای افزایش حضور افراد در فضا» با امتیاز 228/0 رتبه ی اول و راهبرد «افزایش پیوستگی حرکت پیاده» با امتیاز 014/0 رتبه اخر را در تکنیک AHP به دست آورد. در نهایت بر اساس راهبردهای رتبه بندی شده، سیاست های اجرایی در زمینه تقویت سرزندگی پیاده راه ارائه شد.