تاثیر خستگی ناشی از یک جلسه تمرین شدید بر تعادل ایستا و پویای کاراته کاهای کاتا و کومیته مرد نخبه

با توجه به اثر خستگی قامتی بر شرکت در فعالیت های ورزشی و ایجاد اختلال در عملکرد حرکتی، هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر خستگی ناشی از یک جلسه تمرین شدید بر تعادل ایستا و پویای کاراته کاهای کاتا و کومیته مرد نخبه بود.
از درون جامعه آماری 20 نفره کاراته کاهای کاتا و کومیته مرد تیم ملی کاراته در سال 95-1394، 16 آزمودنی در دسترس با میانگین سنی 20/4±75/23 سال که همگی سالم بودند، انتخاب شدند. تعادل ایستا و پویا قبل و بعد از اعمال یک جلسه تمرین شدید کاراته برای کاراته کاهای تیم ملی اندازه گیری شد. شاخص های نوسانات قامتی شامل میانگین تغییرات مرکز فشار و سرعت تغییرات مرکز فشار در جهات داخلی- خارجی و قدامی– خلفی، طی وضعیت ایستاده روی یک پا به عنوان شاخص تعادل ایستا اندازه گیری شد و به منظور ارزیابی وضعیت ثبات پاسچر پویا از آزمون فرود از پرش روی صفحه نیرو کیستلر با فرکانس 1000 هرتز، استفاده شد. از آزمون تی وابسته برای مقایسه اثر خستگی بر کاتا و کومیته و از تحلیل کوواریانس برای بررسی اثر خستگی در دو گروه کاتا و کومیته در سطح معناداری 05/0 استفاده شد.
یافته های پژوهش نشان داد خستگی ناشی از یک جلسه تمرین شدید بر تعادل ایستا و پویای کاراته کاهای کاتا و کومیته مرد نخبه تاثیرگذار است (0/05P<). کومیته کاها نیز از تعادل پویای بهتری نسبت به کاتا کاها برخوردار بودند (0/002p=).
با توجه به نتایج به دست آمده پیشنهاد می شود که مربیان و ورزشکاران آثار منفی خستگی بر تعادل ایستا و تعادل پویا را در جلسات تمرین شدید مدنظر قرار دهند. ازآنجایی که تمرینات متفاوت در کاتا کاها و کومیته کاها مزیت بر دیگری نداشتند، توصیه می شود در اعمال برنامه تمرین به نحوی عمل شود که خستگی را به تاخیر بیندازد تا خطر آسیب اسکلتی- عضلانی کاهش یابد.