تاثیر تمرینات پیلاتس و نوروفیدبک بر تعادل بیماران سکته مغزی مزمن

هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر تمرینات پیلاتس و نوروفیدبک بر بهبود تعادل بیماران سکتهمغزی مزمن است. این مطالعه به صورت طرح تک آزمودنی بر روی 6 بیمار با میانگین سنی 2±60 انجام شد که به طور تصادفی به سه گروه درمانی (پیلاتس، نوروفیدبک و کنترل) تقسیم شدند. قبل از شروع تمرینات آزمودنی ها توسط آزمون تعادلی برگ مورد ارزیابی قرار گرفتند. گروه نخست، تمرینات پیلاتس را به مدت 16 جلسه 45 دقیقه ای به صورت یک روز در میان دریافت کردند. تمرینات گروه نوروفیدبک نیز 16 جلسه 45 دقیقه ای یک روز در میان بر اساس پروتکل تمرین به عمل انجامید. در طی فاز درمان، آزمودنی ها در جلسات چهارم و هشتم توسط همان آزمون ها ارزیابی شدند و بعد از اتمام دوره درمان پس آزمون به عمل آمد. یافته ها نشان داد که میزان بهبود تعادل هم در گروه پیلاتس و هم نوروفیدبک نسبت به گروه کنترل معنادار بود. همچنین بین میزان بهبودی عملکرد تعادل بیماران در دو گروه تجربی تفاوت معناداری وجود نداشت. بنابراین می توان نتیجه گرفت که بهره گیری از تمرینات پیلاتس و نوروفیدبک به عنوان بخشی از برنامه های درمانی برای بهبود مشکلات ناشی از سکته مغزی خصوصا مشکلات حسی- حرکتی بیماران توصیه می شود.