کمی سازی ساختار مکانی توده های جنگلی ارس در منطقه کندرق خلخال
نویسنده:
نوع مقاله:
مقاله پژوهشی/اصیل (دارای رتبه معتبر)
چکیده:
پژوهش پیش رو با هدف کمی سازی ساختار مکانی جنگل های ارس در منطقه کندرق خلخال انجام گرفت. برای این منظور سه قطعه یک هکتاری انتخاب و مشخصه های ساختاری توده بر اساس روش آماربرداری صد درصد و روش فاصله ای و مبتنی بر نزدیک ترین همسایه اندازه گیری شد. از شاخص های آمیختگی، شاخص های فاصله تا نزدیک ترین همسایه، کلارک و اوانز، زاویه یکنواخت و نیز اختلاف ابعاد درختان به منظور کمی سازی ساختار استفاده شد. میانگین قطر و مساحت پوشش تاجی در منطقه به ترتیب 2/13 سانتی متر و 7/8 متر مربع محاسبه شد. نتایج شاخص کلارک و اوانز با مقدار متوسط 05/1 و زاویه یکنواخت با مقدار متوسط 45/0، نشان دهنده پراکنش یکنواخت درختان در بعضی نقاط و پراکنش تصادفی در نقاط دیگری از جنگل است. شاخص آمیختگی به طور میانگین دارای ارزشی برابر با 14/0 است که نشان دهنده آمیختگی کم ارس با دیگر گونه های دارای فرم رویشی درختی است. مقدار متوسط شاخص فاصله تا نزدیک ترین همسایه 70/3 متر و شاخص های تمایز قطری و ارتفاعی به ترتیب 16/0 و 23/0 به دست آمد. نتایج حاصل از شاخص تنوع ساختاری ترکیبی در سه قطعه با مقدار میانگین 23/0 نشان دهنده تنوع ساختاری کم در رویشگاه های ارس در منطقه تحقیق است. بر اساس نتایج این پژوهش در رویشگاه طبیعی درختان ارس، پراکنش مکانی یکنواخت، ساختار همگن و سطح تنوع ساختاری کم برآورد شد. بر این اساس در تدوین راهبردها و برنامه های مدیریتی باید حفظ ساختار و الگوی مکانی درختان ارس در نظر گرفته شود
کلیدواژگان:
ارس ، الگوی پراکنش درختان ، آمیختگی ، ساختار مکانی ، همسایگی
زبان:
فارسی
انتشار در:
صفحات:
207 تا 220
لینک کوتاه:
https://www.magiran.com/p1876256
مقالات دیگری از این نویسنده (گان)
-
تحلیل روند پوشش گیاهی و پایش سلامت بوم سازگان با استفاده از سنجش از دور (مطالعه موردی: منطقه فندقلو)
رقیه جهدی*،
مجله جنگل ایران، تابستان 1403 -
تحلیل کمی مشخصه های ساختاری Astragalus microcephalus willd. در سال های مختلف پس از آتش سوزی در مراتع نیمه استپی خلخال
اردشیر پورنعمتی*، عادل سپهری، حسین بارانی، کیومرت سفیدی
مجله مرتع، زمستان 1402