شیوع خشونت محل کار کارکنان فوریت های پزشکی شهرستان سنندج و عوامل موثر بر آن در سال 1395

در سال های اخیر خشونت محل کار در حوزه سلامت با روند فزاینده ای گزارش شده است. هدف این مطالعه بررسی فراوانی مواجهه با خشونت محل کار در کارکنان فوریت های پزشکی شهرستان سنندج و عوامل موثر بر آن است. این پژوهش یک مطالعه توصیفی- تحلیلی بود که به روش مقطعی در مراکز فوریت های پزشکی شهرستان سنندج در سال 1395 انجام گرفت. با توجه به محدود بودن جامعه پژوهش از روش سرشماری استفاده شد و تمامی 126 نفر کارکنان این مراکز به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه ی خودگزارش دهی بود. از روش های آماری توصیفی، آزمون کای دو و آزمون دقیق فیشر جهت تحلیل داده ها با کمک نرم افزار SPSS20 استفاده شد. یافته ها نشان داد که (90-75 95% CI=) 84% کارکنان فوریت پزشکی تجربه خشونت محل کار را در یک سال گذشته داشته اند که (52-3295% CI=) 42% خشونت فیزیکی و (88-7295% CI=) 81% خشونت کلامی بوده است. 59/4% (47 نفر) کارکنان منبع خشونت را همراه بیماران بیان کردند. 87% آن ها معتقد بودند که رویه مناسبی برای گزارش خشونت در محل کارشان وجود ندارد. رابطه معنی داری بین سن، وضعیت تاهل، سابقه کاری، داشتن نوبت کاری با تجربه خشونت در کارکنان فوریت های پزشکی وجود نداشت. خشونت محل کار در کارکنان فوریت های پزشکی شهرستان سنندج بسیار بالا و هشداردهنده است. این میزان از خشونت می تواند موجب کاهش کیفیت کار مراقبتی و افزایش استرس شغلی شود. با توجه به میزان بالای سوانح و حوادث در ایران و ضرورت آرامش این کارکنان، مداخلات مدیریتی از جمله آموزش عمومی جامعه، ایجاد سیستم گزارش دهی مناسب برای کارکنان و رسیدگی به گزارش ها ضروری به نظر می رسد.