کاربست اشکال آشنایی زدایی و هنجارگریزی در شعر احمدرضا احمدی

در پژوهش حاضر، با رویکرد زبان شناسانه و روش تحلیلی توصیفی ، زبان شعر احمدرضا احمدی از منظر صورت گرایی (فرمالیسم) نقد و بررسی می شود. از کاربست این نظریه در بررسی اشعار احمدی، این نتیجه به دست آمد که زبان خاص وی، با کمک انواع آشنایی زدایی ها و هنجارگریزی های لفظی و معنایی و نیز ساخت ترکیبات و اصطلاحات گوناگون، برجستگی ویژه ای پیدا کرده است که می توان گفت سبک و زبان متفاوتی دارد. شاعر از ابتدای کار سرودن تاکنون، یکسانی زبان و محتوا را در سروده های خود حفظ کرده است و به شکلی روایت گونه، روزمرگی ها و اتفاقات رایج زندگی را بازنموده است و با بهره گیری از توان بالقوه زبان و عدول از هنجارهای زبانی و فن زدودن عادت های مالوف و مانوس کاربردهای رایج کلمات و جملات، روایت ها و مضمون هایی نو آفریده، شکل تازه ای به زبان بخشیده است.