تغییرات فصلی جوامع بزرگ بی مهرگان کف زی رودخانه هراز در ایران

هدف از این مطالعه، ارزیابی رابطه بین کیفیت آب رودخانه و توزیع جوامع بزرگ بی مهرگان کف زی در رودخانه هراز در ایران است. در این مطالعه، جوامع بزرگ بی مهرگان کف زی در امتداد جریان رودخانه در سال 1394 در 9 ایستگاه با سه تکرار با استفاده از سوربر سمپلر (30. 5×30. 5 cm2) نمونه گیری شد. برای ارزیابی بیولوژیکی کیفیت آب از شاخص زیستی BMWP، شاخص تنوع Simpson، شاخص غنای گونه ای EPT و شاخص تشابه Pielou استفاده شد. در مجموع 3781 (بهار 769، تابستان 1092، پاییز 1095 و زمستان 825) نمونه از بزرگ بی مهرگان کف زی متعلق به 4 رده، 11 راسته و 16 خانواده شناسایی شدند. کمترین تعداد تاکسون در بهار ثبت شد، درحالی که بیشترین تعداد تاکسون در پاییز ثبت شد. ایستگاه 9 کمترین تعداد تاکسون را داشت، درحالی که بیشترین تعداد تاکسون در ایستگاه 3 ثبت شد. محاسبه نتایج نشان داد که شرایط کیفیت آب از ایستگاه 1 تا 6 مناسب و میزان قابل توجهی از آلودگی آلی در ایستگاه های 7 و 8 موجود بود و همچنین کیفیت آب ایستگاه 9 نسبتا ضعیف بود که نشان می دهد که شرایط رودخانه در این ایستگاه نامطلوب است.