پیش بینی مسئولیت پذیری کارکنان بر اساس دینداری و هوش اخلاقی در دانشگاه های شهر بیجار

هدف در این پژوهش، بررسی نقش دینداری و هوش اخلاقی در پیش بینی مسئولیت پذیری کارکنان بود. پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی و مبتنی بر تحلیل مسیر رگرسیونی است. جامعه آماری پژوهش، کلیه کارکنان دانشگاه های شهر بیجار (دانشگاه آزاد اسلامی، دانشگاه پیام نور و دانشگاه علمی کاربردی) بودند که از بین آنان بر اساس نمونه گیری تصادفی ساده (جدول مورگان) ، 102 نفر در پژوهش شرکت داده شدند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه مسئولیت پذیری کارکنان (کارول، 2003) ، پرسشنامه هوش اخلاقی (لنیک و کیل، 2005) و پرسشنامه دینداری (گلارگ و استارک، 1965) استفاده شد. دینداری و هوش اخلاقی می توانند مسئولیت پذیری کارکنان را پیش بینی کنند. همچنین بین دینداری و هوش اخلاقی رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. نتایج تحلیل رگرسیونی نشان می دهد که از بین مولفه های دینداری و هوش اخلاقی، مولفه دلسوزی، بیشترین قدرت تبیین کنندگی را برای متغیر مسئولیت پذیری دارد. تعمیق باورهای دینی و تاکید بر اخلاقیات می تواند در بهبود وضعیت مسئولیت پذیری کارکنان نقش مهمی را ایفا کند.