مطالعه اثرات پرورش ماهیان خاویاری بر پراکنش، تراکم و توده زنده بزرگ بی مهره گان در خلیج گرگان

امروزه اثرات زیست محیطی ناشی از پرورش ماهی بر کیفت آب و جوامع کف زی امری بدیهی بر آلودگی آب است. به همین منظور، مطالعه ای جهت بررسی پراکنش، فراوانی و توده زنده بزرگ بی مهره گان خلیج گرگان در محدوده حصارهای پرورشی ماهیان خاویاری صورت گرفت. تحقیق به صورت فصلی از مرداد 1394 الی تیر ماه 1395 انجام شد. 5 ایستگاه با 3 تکرار به ترتیب شامل مرکز حصار، 5، 25، 50 و 100 متری از حصار در نظر گرفته شد. نمونه برداری از بستر توسط نمونه بردار ون وین گرب با سطح 0/05 مترمربع (25×20 سانتی متر) صورت گرفت. تراکم، درصد فراوانی و میزان زی توده هر گروه تعیین گردید. در مجموع 11 جنس و 10 خانواده از 3 شاخه بزرگ جانوری شامل نرم تنان (Mollusks) ، بندپایان (Arthropods) ، کرم ها (Annelids) مشاهده شد. براساس نتایج به دست آمده بیش ترین درصد فراوانی نمونه ها در طول سال متعلق به خانواده پیرگولیده (Pyrgulidae (Hydrobiidae و کوکلیپویده (Cochliopidae) از شکم پایان (Gastroppda) به ترتیب 33/83 % و 26/05%، کم ترین آن متعلق به خانواده گاماریده (Gammaridae) از سخت پوستان (Crustacean) با 0/05 % بودند. نتایج نشان داد، بیش ترین پراکنش و فراوانی متعلق به جنس Pyrgohydrobia sp. از خانواده پیرگولیده (3410 عدد) بود. بیش ترین و کم ترین فراوانی گونه های مشاهده شده به ترتیب مربوط به فصل پاییز (3263 عدد) و بهار (2044 عدد) بود. بیش ترین و کم ترین فراوانی مربوط به ایستگاه های 3 و 1 به ترتیب با 2469و 1821 عدد بود. با این حال، مطالعات نشان داد که تفاوت معنی داری در پراکنش فراوانی جوامع کف زی در اطراف حصارهای پرورشی دیده نشد (0/05<p).