بررسی تغییرات اسکلتی و دندانی بیماران کلاس II اسکلتی به دنبال درمان با دستگاه فرانکل

دستگاه فانکشنال فرانکل، یک وسیله ی با ارزش برای درمان مال اکلوژن کلاسII می باشد که بیش ترین اثرات اسکلتال را به دنبال دارد. هدف از انجام این مطالعه، بررسی تغییرات اسکلتی و دندانی در بیماران با مال اکلوژن کلاسII به دنبال درمان با دستگاه فرانکل بود. ااین مطالعه ی کارآزمایی بالینی، بر روی 8 بیمار با محدوده ی سنی 12-9 سال، دارای مال اکلوژن کلاس II دندانی و اسکلتی، صورت گرفت. رادیوگرافی های سفالومتری لترال در ابتدا و انتهای درمان گرفته شدند. سفالوگرام ها ترسیم شدند و اندازه گیری های لازم انجام شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون t زوجی صورت گرفت (α < 0/05). از بین متغیرهای ایجاد شده در قاعده ی جمجمه، بین دو گروه شاهد و درمان شده با فرانکل، طول S-N افزایش معنی دار داشت (p value = 0/006). در مجموعه ی ماگزیلا بین دو گروه، کاهش زاویه ی SNA (p value = 0/04) و افزایش طول ماگزیلا (p value = 0/01) معنی دار بود. از بین متغیرهای ایجاد شده در فک پایین، تغییرات زاویه ی گونیال (p value = 0/03)، زاویه ی SNB (p value = 0/001) و SNBpog (p value = 0/0005)، طول راموس (p value = 0/01)، قاعده ی مندیبل (p value = 0/007) و طول مندیبل (p value = 0/01) تفاوت معنی دار داشتند. از بین متغیرهای ایجاد شده ی فک بالا و پایین نسبت به هم، زاویه ی ANB (0005/0 = p value)، از بین متغیرهای ایجاد شده ارتفاع و روابط صورتی، S-GO (p value = 0/01) و N-Me (p value = 0/001) و از بین متغیرهای ایجاد شده ی روابط دندانی، میانگین تغییرات بین دو گروه تفاوت آماری معنی دار وجود داشت (p value = 0/01). ااثرات اسکلتی فرانکل شامل ممانعت از رشد ماگزیلا به سمت جلو و جابه جایی مندیبل به سمت قدام و در نتیجه رفع نقص مندیبل و اصلاح ناهماهنگی فکین بود و اثرات دندانی فرانکل حداقل و در جهت کاهش اورجت و اصلاح دندانی بیماران دارای مال اکلوژن کلاس II بوده است.