ارزیابی خطر ورود و گسترش ویروس های آنفلوانزای فوق حاد (تحت تیپ H5) از طریق پرندگان مهاجر در کشور

آنفلوانزای فوق حاد پرندگان از جنبه های اقتصادی و بهداشت عمومی دارای اهمیت است. پرندگان مهاجر آبزی و کنار آبزی مخزن اصلی و عامل جابجایی ویروس های آنفلوانزا هستند. هدف از مطالعه ارزیابی خطر گسترش و انتقال ویروس های آنفلوانزای فوق حاد (H5) در کشور است. در این مطالعه کیفی از روش های مصاحبه ساختارمند (Structured Interview) و مباحثه گروهی (focus group discussion) برای ارزیابی خطر ورود و گسترش ویروس های آنفلوانزای فوق حاد به کشور در طی سال های 2015 تا 2018،  استفاده شده است. بیش از 300  تالاب ها، دریاچه ها و آبگیر در کشور وجود دارد و 517 گونه پرنده شناسایی شده که قوها، غازها، اردک ها و چنگر معمولی بیشترین تعداد پرندگان مهاجر ورودی هستند. ضعف در شناسایی پنجره های ورود ویروس، ضعف در مراقبت غیرفعال در پرندگان مهاجر، نابسامانی و عدم نظارت موثر بر امر صید و شکار پرندگان مهاجر، انتقال بدون ضابطه پرندگان صیدشده به مراکز نگهداری، ناتوانی در نظارت بر عرضه پرندگان وحشی مهاجر در بازارهای محلی به دلایل فنی و غیرفنی، خلاءهای قانونی در برخورد با متخلفین، ضعف در آموزش در کلیه سطوح، وجود شرایط مناسب جهت تماس نزدیک پرندگان مهاجر با طیور روستایی و صنعتی و ضعف در تحقیقات آنفلوانزا در پرندگان مهاجر مهم ترین عوامل موثر در گسترش ویروس ها در کشور هستند. آنفلوانزای فوق حاد در سال های آتی نیز یکی از مهم ترین چالش های صنعت طیور خواهد بود. حل معضل آنفلوانزا نیازمند عزم ملی، نگاه فرابخشی، همکاری و همیاری عملی دستگاه های مرتبط و برنامه ریزی کوتاه مدت و بلندمدت بر اساس واقعیت های موجود است.