تغییرات LH (هورمون لوتئینیزان) در برنامه درمانی آنتاگونیست GnRH در سیکل های لقاح آزمایشگاهی (مطالعه مقطعی آینده نگر)

نقش LH در فولیکولوژنز شامل تحریک سلول تکا, تولید اندروژن و حمایت از جسم زرد و تکمیل مرحله نهایی فولیکولار می باشد. یکی از مشکلات در استفاده از آنتاگونیست GnRH کاهش میزان LH می باشد. هدف از این مطالعه ارزیابی سطح سرمی LH در بیماران استفاده کننده از آنتاگونیست GnRH در سه گروه از بیماران (پاسخ نرمال, پاسخ کم و پاسخ زیاد) می باشد.
موارد و هفتاد بیمار داوطلب سیکل آنتاگونیست در برنامه درمانی لقاح آزمایشگاهی در این مطالعه مقطعی آینده نگر وارد شدند. این مطالعه در مرکز تحقیقات باروری دانشگاه علوم پزشکی تهران در فاصله زمانی انجام شد. سطح سرمی LH یک روز قبل و بعد تزریق آنتاگونیست ارزیابی شد. پیامد اولیه میزان سرمی LH و پیامد ثانویه کیفیت تخمک و جنین بود. بر اساس تست من ویتنی و فیشر تغییرات بیشتر و کمتر از پنجاه درصد LH تاثیری بر تعداد فولیکول, تخمک GV (ژرمینال وزیکول), MI (متافاز یک), MII (متافاز دو), ضخامت آندومتر نداشت. (نتایج در جدول 3 آورده شده است). ما سطح سرمی LH را در بیماران تحت سیکل آنتاگونیست ارزیابی کردیم. ما تغییرات را در سه گروه (پاسخ دهندگان ضعیف, پاسخ دهندگان قوی و پاسخ دهندگان نرمال) بررسی کردیم. طبق مطالعه ما تغییرات سرمی LH قبل و بعد تزریق آنتاگونیست چشمگیر نبود و تفاوتی در پیامدهای بارداری نداشت. بنابراین عملا لزومی به اضافه کردن LH در سیکل های آنتاگونیست نمی باشد.