مقایسه سلامت عمومی در زنان سالمند فعال و غیر فعال شهر قم

یکی از مهمترین اهداف سلامت عمومی، کاهش ناتوانی های وابسته به افزایش سن در سالمندان است. از سویی، زنان سالمند، به ویژه در طبقه اجتماعی و اقتصادی پایین، بیماری های مزمن و معلولیتها را بیشتر تجربه می کنندبنابراین، مهم است که زنان در معرض خطر را شناسایی شده تا پس از شناسایی آنان اقدامات ارتقاء سطح سلامتی را مطابق با نیاز آنان اجرا نمود. از آنجاییکه مفهوم سلامت در سالمندی به مفهوم سالمند فعال و سالمند غیرفعال وابسته استلذا، در این پژوهش سلامت عمومی در زنان سالمند فعال و غیر فعال شهر قم در سال 1397 مقایسه گردیده است.
مطالعه با روش توصیفی تحلیلی و با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای، برروی 100 نفر از زنان سالمند شهر قم انجام شد که 50 نفر از سالمندان فعال و 50 نفر از سالمندان غیرفعال بودند. جهت جمع آوری داده ها از چهار ابزار مشخصات دموگرافیک فردی، ابزار آزمون کوتاه شناختی (جهت تشخیص مشکلات شناختی و حذف از نمونه ها)، ابزار فعالیت روزانه و پرسشنامه سنجش سلامت عمومی گلدبرگ استفاده گردید. ابزارهای پژوهش با انجام مصاحبه توسط پژوهشگر تکمیل و در نرم افزار SPSS 22 با استفاده ازآزمون تی مستقلتحلیل گردید.
در پژوهش حاضر اختلاف معناداری بین وضعیت سلامت عمومی دو گروه زنان سالمند فعال و غیر فعال وجود داشت (004/0 = P)، وضعیت سلامت عمومی زنان سالمند فعال بهتر از سالمندان زن غیرفعال بود (سالمندان زن فعال 22/9±24/32 و سالمندان زن غیرفعال 24/9±62/37). همچنین میانگین حیطه های اضطراب، افسردگی در سالمند غیر فعال بهتر بوده که به لحاظ آماری اختلاف معنی داری داشت (0001/0>P)، اما اختلاف حیطه های نشانه جسمانی و کارکرد اجتماعی بین دو گروه معنی دار نبود.
با توجه به روند سالمند شدن جمعیت کشور، نیاز هست به فعال نگه داشتن زنان سالمند توجه بیشتری شود و تسهیلات آموزشی، مشاوره ای و رفاهی در سطح جامعه برای سالمندان فراهم گردد تا سلامت سالمندان در تمامی حیطه ها تضمین گردد.