تحلیل کلی ساختار روایی روساخت و ژرف ساخت داستان «داش آکل» صادق هدایت بر مبنای الگوی کنشگر گرماس

روایت شناسی دانشی نظام مند است که یکی از شاخه های اصلی ساختارگرایی به شمار می آید و با رویکردی تحلیلی و روش مند به تبیین متون ادبی می پردازد. روایت شناسی به مدد نظریه ها و الگوهای ادبی روایت مند به بطن متون ادبی نفوذ می کند و با بررسی لایه های درونی و پنهانی آن، معانی و مفاهیم بدیع ارزنده ای را آشکار می سازد. یکی از این نظریه های روایت مند، نظریه روایت شناسی گرماس می باشد که دستور زبان واحدی دارد و دارای الگویی ساختارمند، جهان شمول، انعطاف پذیرو ارزش مند است و با قابلیت انطباقی که با تمام متون روایی دارد، بدون چون و چرا می توان در تحلیل درون مایه این گونه متون به نتایج بنیادینی دست یافت. هدف اصلی این مقاله آن است که در یک نگاه کلی، روساخت و ژرف ساخت غنی داستان «داش آکل» صادق هدایت را با ژرف نگری از منظر روایت شناختی، بر مبنای نظریه گرماس مورد بررسی قرار دهد تا با توجه به زنجیره هم پیوندی آن، خیزش و در هم تنیدگی عناصر و اجزای سازنده آن که نقش اساسی و بی بدیلی در خلق این داستان روایی دارند، برای فهم و درک عمیق مخاطب به بهترین شیوه ممکن نمایانده شود.