رابطه سرمایه روانشناختی با سازگاری شغلی پرستاران بیمارستان دانشگاه علوم پزشکی کاشان

سازگاری شغلی برای ادامه اشتغال موفقیت آمیز پرستاران عامل مهمی به شمار می رود که می تواند تحت تاثیر سرمایه روانشناختی قرار گیرد. هدف مطالعه حاضر تعیین رابطه بین سرمایه روانشناختی با سازگاری شغلی پرستاران بیمارستان دانشگاه علوم پزشکی کاشان بود. این پژوهش، توصیفی- همبستگی، به روش تصادفی طبقه ای روی 190 نفر از پرستاران بیمارستان دانشگاه علوم پزشکی کاشان انجام شد. جهت گردآوری داده ها از دو پرسش نامه سرمایه روانشناختی و پرسشنامه سازگاری شغلی استفاده شد. تحلیل داده ها در دو سطح توصیفی و استنباطی با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 22 انجام گرفت. یافته ها نشان داد میانگین سرمایه روانشناختی (77/0 ± 41/5) بالاتر از حد متوسط چهار و میانگین سازگاری شغلی (42/0 ± 23/3) بالاتر از حد متوسط سه است. ضریب همبستگی پیرسون نشان داد بین سرمایه روانشناختی و سازگاری شغلی (43/0=r) رابطه مستقیم و معنی دار وجود دارد. بیشترین رابطه بین سرمایه روان شناختی و ارزش دوستی (48/0=r) و کمترین رابطه بین سرمایه روان شناختی و خودمختاری (15/0=r) بود.  نتایج این پژوهش گویای این است که در جامعه پرستاران، به کارگیری برنامه هایی در جهت افزایش سرمایه روانشناختی پرستاران می تواند منجر به ارتقای سازگاری شغلی آن ها شود. همچنین نگاه حمایتی درون بیمارستان ها و در نتیجه ادراک پرستاران از مورد حمایت واقع شدن، سازگاری شغلی آن ها را افزایش می دهد.