آسیب ذخیره سازی گلبول های قرمز متراکم: اثر زمان اهدای خون بر فاکتورهای بیوشیمیایی

ریتم و تغییرات شبانه روز در ظرفیت اکسیداسیون/احیا در پلاسمای خون و کاهش ظرفیت آنتی اکسیدانی در طی ذخیره سازی گلبول های قرمز در بانک خون گزارش شده است. بنابراین ممکن است خون اهدا شده بر اساس زمان اهدا، دارای ظرفیت آنتی اکسیدان متفاوت و در نتیجه یک پاسخ بیوشیمیایی متفاوت طی ذخیره سازی باشد. این مطالعه تلاش می کند که به این مهم بپردازد.

در یک مطالعه تجربی، 20 واحد RBC در دو گروه اهداکننده صبح (ساعت11-8) و عصر (ساعت 20-17) جمع آوری شد و 3 تا 42 روز در دمای 8-4 درجه سانتی گراد نگهداری گردید. سنجش گلوکز، سدیم، پتاسیم، لاکتات، لاکتات دهیدروژناز، pH، مالون دی آلدئید و ظرفیت آنتی اکسیدان تام با استفاده از کیت تجاری انجام شد. متابولیت های نیترات/نیتریت با روش گریس اندازه گیری شد.

در گروه عصر در مقایسه با گروه صبح، متابولیت های نیتریک اکسید، غلظت مالون دی آلدئید و فعالیت آنزیم لاکتات دهیدروژناز افزایش یافته بود(05/0 p<). در هر دو گروه صبح و عصر، میزان pH ، گلوکز، سدیم و ظرفیت آنتی اکسیدان تام روند کاهشی و غلظت مالون دی آلدئیدآ و فعالیت آنزیم لاکتات دهیدرژوناز روند افزایشی داشتند(05/0 p<).

این مطالعه نشان داد که آسیب اکسیداتیو در خون های اهدایی در عصر بیشتر از صبح، در زمان ذخیره سازی بوده که ممکن است سبب کاهش بقا و آسیب ذخیره بیشتری گردند. به همین علت نیاز به مطالعه های بیشتر با تعداد نمونه زیادتر برای بررسی تاثیر زمان اهدا بر آسیب ذخیره گلبول قرمز می باشد.