تاثیر 8 هفته تمرینات سرعتی تکراری در شرایط هایپوکسی و نورموکسی بر فاکتور رشد اندوتلیال عروقی شناگران

چاقی و نداشتن فعالیت بدنی از جمله عوامل ابتلا به بیماری قلبی-عروقی است. هدف از تحقیق حاضر، بررسی تاثیر چهار هفته تمرین هوازی بر اندوتلین-1و پپتید ناتریورتیک دهلیزی زنان چاق بود.

نوزده نفر از زنان چاق شهر آمل با میانگین سنی 3536±205/0سال، وزن 3512±53506کیلوگرم، قد 05/1±163سانتیمتر، و نمایه توده بدن 2552±32525کیلوگرم بر متر مربع به صورت در دسترس انتخاب و سپس به طور تصادفی در دو گروه تمرین (/n=) و گروه کنترل (16n=) قرار گرفتند. برنامه تمرینی گروه تجربی یک برنامه تمرین هوازی 0هفته ای با تکرار 3جلسه در هفته مشتمل بر 16تا 13دقیقه گرم کردن، 13دقیقه تمرین بر روی چرخ کارسنج و 03دقیقه حرکات هماهنگ هوازی را با شدت 66الی 02درصد حداکثر ضربان قلب به اجرا درآوردند. نمونه خون آزمودنی ها در حالت ناشتا قبل از شروع پروتکل و 05ساعت پس از آخرین جلسه تمرین، گرفته شد. برای اندازه گیری متغیرهای بیوشیمیایی از روش الایزا و برای تجزیه و تحلیل آماری داده ها، از آزمون های تحلیل واریانس و تحلیل کوواریانس در سطح معنی داری 6563>pاستفاده گردید.

چهار هفته تمرین هوازی باعث کاهش عملکرد سیستم فعال کننده اندوتلین-1در زنان چاق شد (65660=p)، اما تغییرات ANPاز لحاظ آماری معنی دار نبود (6510=p .)

بر اساس یافته های پژوهش، اجرای منظم تمرینات هوازی منجر به بهبود سیستم اندوتلیال عروق و متابولیسم بدن در زنان چاق می شود.