شیوع بیماری سلیاک در بیماران مبتلا به دیابت قندی تیپ یک زیر 18 سال

بیماری سلیاک التهاب مزمن روده باریک است که در اثر ازدیاد حساسیت دایمی به پروتئین گلوتن ایجاد می شود. این پروتئین در گندم، جو و چاودار وجود دارد که در افرادی که human leukocyte antigen (HLA)های خاص (HLADQ2 و یا HLADQ8) دارند ممکن است پاسخ ایمونولوژیک نسبت به این پروتئین سبب بروز علایم بالینی گردد. بسیاری از مطالعات افزایش شیوع بیماری سلیاک را در مبتلایان به دیابت تیپ یک گزارش کرده اند. از این رو هدف از این مطالعه بررسی و تعیین میزان شیوع بیماری سلیاک در بیماران دیابتی تیپ یک زیر 18 سال بود.

این مطالعه مقطعی، توصیفی- تحلیلی، بر روی 40 کودک مبتلا به دیابت نوع یک دارای پرونده در انجمن دیابت سنندج (دانشگاه علوم پزشکی کردستان)، از مهر 1391 تا شهریور 1392 انجام شد. پس از دریافت رضایت از والدین، داده های دموگرافیک، شامل جنس، سن، سابقه خانوادگی دیابت، مدت بیماری، علایم بیماری سلیاک، در پرسشنامه ثبت گردید. جهت غربالگری سطح سرمی آنتی بادی ترانس گلوتامیناز بافتی از نوع ایمونوگلوبولین A و سطح توتال سرمی این ایمونوگلوبولین با استفاده از روش Enzyme-linked immunosorbent assay (ELISA)، میزان ml 5 نمونه خون وریدی در آزمایشگاه دریافت شد. موارد سرولوژی مثبت، تحت آندوسکوپی و نمونه برداری از روده باریک قرار گرفتند و از نظر بافت شناسی ارزیابی شدند.

 19 پسر (47/5%) و 21 دختر (52/5%) با میانگین سنی 4/05±10/53، شرکت داشتند. شیوع بیماری سلیاک در این افراد 7/5% به دست آمد. بین علایم گوارشی و سلیاک در افراد مورد مطالعه رابطه آماری معناداری وجود نداشت.

در مطالعه حاضر شیوع بیماری سلیاک در بیماران دیابت تیپ 1، 7/5% بود که نسبت به جمعیت معمولی بیشتر می باشد.