بررسی تاثیر تمرینات عملکردی و بازی های دبستانی بر مهارت های حرکتی درشت دختران با ناتوانی هوشی

یکی از راه هایی که برای بهبود رفتار حرکتی کودکان با ناتوانی هوشی پیشنهاد شده، انجام فعالیت بدنی و ورزش است. با این حال، درباره نوع فعالیت بدنی و ورزشی توافق عام وجود ندارد. بر همین اساس، هدف از پژوهش حاضر، مقایسه تاثیر تمرینات عملکردی و بازی های دبستانی بر مهارت های حرکتی درشت دختران با ناتوانی هوشی آموزش پذیر بوده است.

پژوهش حاضر، نیمه تجربی و از نوع پیش آزمون-پس آزمون بود. نمونه آماری این پژوهش را سی دانش آموز دختر با ناتوانی هوشی ده تا شانزده ساله مدرسه کودکان استثنایی شهرستان نی ریز تشکیل می دادند که به صورت در دسترس و هدفمند انتخاب شدند و به روش همتاسازی در سه گروه تمرینات عملکردی، گروه بازی های دبستانی و گروه کنترل قرار گرفتند. هر دو گروه تجربی به مدت هشت هفته به تمرین پرداختند. ابزار استفاده شده در پژوهش حاضر، آزمون تبحر حرکتی برونینکس اوزرتسکی بود. برای تحلیل داده ها، از آزمون تحلیل کوواریانس استفاده شد.

نتایج آنالیز کوواریانس نشان داد که بین نمرات گروه تمرینات عملکردی و بازی های دبستانی و گروه کنترل در مهارت های حرکتی درشت (0٫001≥ p، 54٫81=F)، تعادل (0٫001 ≥p، 28٫70=F)، هماهنگی (0٫001≥p، 19٫47=F)، سرعت دویدن (0٫001≥p ، 22٫74=F) و قدرت پا (0٫001≥ p، 9٫98=F) تفاوت معناداری وجود دارد. همچنین نتایج آزمون تعقیبی نشان داد که بین نمرات گروه تمرینات عملکردی و بازی های دبستانی در متغیرهای مهارت های حرکتی درشت، تعادل، هماهنگی ، سرعت دویدن و قدرت پا تفاوت معنا داری وجود ندارد.

می توان از تمرینات عملکردی و بازی های دبستانی برای بهبود مهارت های حرکتی درشت دختران با ناتوانی هوشی استفاده کرد.