اثر هشت هفته تمرین پیلاتس تعدیل شده بر عملکرد ریوی و کیفیت زندگی جانبازان شیمیایی

مصدومیت با عوامل شیمیایی ابعاد جسمی، روانی، اجتماعی و معنوی کیفیت زندگی را تحت تاثیر قرار می دهد. هدف مطالعه حاضر، بررسی اثر هشت هفته تمرین پیلاتس بر عملکرد ریوی و کیفیت زندگی جانبازان شیمیایی بود.

در این پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل که در سال 1395 در شهرستان ایذه انجام شد، 28 جانباز شیمیایی مرد به شیوه در دسترس به عنوان نمونه آماری انتخاب شده و در گروه های کنترل (15 نفر) و تمرین (13 نفر) قرار گرفتند. گروه تمرین به مدت 8 هفته، سه جلسه در هفته و هر جلسه 60 دقیقه به تمرینات پیلاتس تعدیل شده پرداختند. گروه کنترل در این مدت در هیچ برنامه تمرینی خاصی شرکت ننمودند. قدرت عضلانی، شاخص های ریوی و کیفیت زندگی آزمودنی ها قبل و بعد از دوره تمرینی به ترتیب توسط دینامومتر دستی، اسپیرومتر و پرسش نامه کیفیت زندگی اندازه گیری شد. داده ها توسط آزمون T همبسته و آزمون تحلیل کوواریانس تک متغیره با استفاده از نرم افزار SPSS 22 مورد تحلیل قرار گرفتند.

در گروه تمرین در مرحله پس آزمون، میانگین ظرفیت حیاتی اجباری، کیفیت زندگی از بعد روانی و کیفیت زندگی از بعد جسمانی نسبت به پیش آزمون افزایش معنی داری نشان داد (0.001=p). در مرحله پس آزمون، با حذف اثر پیش آزمون، سطوح قدرت عضلات پشت (03/0=p)، ظرفیت حیاتی اجباری (0.02=p) و کیفیت زندگی از بعد روانی (0.001=p) در گروه تمرین به طور معنی داری بالاتر از گروه کنترل بود.

هشت هفته تمرینات پیلاتس تعدیل شده می تواند در توان بخشی تنفسی و بهبود کیفیت زندگی جانبازان شیمیایی موثر واقع شود.