تبیین تجربیات زیسته پرستاران از دروغ مصلحت آمیز در مراقبت اخلاقی از بیمار

قرارگرفتن پرستار در دوراهی های اخلاقی، مربوط به انتقال حقایق به بیمار و یا کتمان آن، اجتناب ناپذیر است و گاهی پرستار در موقعیتی قرار می گیرد که برای حفظ منافع بیمار از دروغ مصلحت آمیز استفاده می کند. شناخت موقعیت های استفاده از دروغ و اتخاذ تدابیری جهت ارائه حقیقت درمان به بیماران جهت اخذ تصمیمات صحیح درمانی بر مبنای حقیقت، اولویت ارائه مراقبت اخلاقی است. مطالعه حاضر با هدف تبیین تجربیات پرستاران در ارتباط با استفاده از دروغ مصلحت آمیز در فرآیند مراقبت اخلاقی از بیمار صورت گرفت.

مطالعه حاضر مبتنی بر رویکرد کیفی و از نوع پدیدارشناسی توصیفی است. در این پژوهش با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند، هجده نفر از پرستاران شاغل در بیمارستان های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی تهران، در سال 1397، از طریق مصاحبه های عمیق، فردی و نیمه ساختاریافته، تجربیات خود را از دروغ مصلحت آمیز در مسیر مراقبت اخلاقی از بیمار به اشتراک گذاشتند. متن مصاحبه های ضبط شده پس از مکتوب سازی، بر اساس رویکرد کلایزی تجزیه و تحلیل شدند.

نتایج آنالیز داده ها، به صورت سه طبقه اصلی و نه زیرطبقه، تعیین و بر اساس ماهیت، به صورت مفهومی نامگذاری گردید. طبقات اصلی پژوهش شامل سراشیبی های مسیر مراقبت اخلاقی، فرازهای مسیر مراقبت اخلاقی و دوراهی های مسیر اخلاق بودند.

اهداف و محتوای مطالعه برای تمامی شرکت کنندگان توضیح داده شده و در صورت رضایت برای شرکت در مطالعه، فرم رضایت نامه کتبی برای تمامی آن ها تکمیل گردید.

برقراری ارتباط صادقانه و حفظ اعتماد بیماران، پیمودن سراشیبی مسیر مراقبت اخلاقی را هموار می سازد. همچنین اتکا به حس حمایت از بیمار، همکاری تیمی و تمسک به ارزش های حرفه پرستاری تسهیلگر گذر از دوراهی های مسیر با محوریت حفظ حریم و اسرار بیماران است. جهت نیل به این هدف، ارتقای مهارت های ارتباطی پرستاران و برگزاری دوره های هم اندیشی و بیان تجارب گروهی در ارتباط با ارائه مراقبت با هدف حفظ ارزش های حرفه پرستاری و تکامل آن ها توصیه می گردد.