اثربخشی آموزش های کسب و کار کشاورزی در کارآفرینی زنان روستایی

از آنجاکه زنان روستایی به واسطه محدودیت های موجود از فرصت های کمتری در رشد و توسعه کارآفرینی برخوردار هستند، این تحقیق به بررسی اثربخشی برنامه های آموزش کشاورزی زنان روستایی سال های 96-95 در ایجاد کارآفرینی در بین زنان روستایی پرداخته است. این تحقیق از لحاظ هدف، کاربردی، از لحاظ روش جمع آوری اطلاعات میدانی و از لحاظ کنترل متغیرها شبه آزمایشی با استفاده از ابزار پرسش نامه می باشد. جامعه آماری 970 تن از زنان روستایی عضو تعاونی زنان روستایی ساکن استان البرز است که سابقه شرکت در دوره های آموزشی و ترویجی مرتبط با اشتغال و کسب و کار کشاورزی را داشتند. با استفاده از فرمول کوکران 135 تن از آنان تعیین و برای افزایش دقت داده ها 140 تن، به روش نمونه گیری سهمیه ای جمع آوری شد. به منظور ایجاد امکان مقایسه یک گروه 140 تن از زنان روستایی بدون سابقه شرکت در دوره های آموزشی نیز استفاده گردید. روایی ابزار تحقیق با استفاده از نظر متخصصین و پایایی با استفاده از ضریب تتای ترتیبی (91/0 - 79/0 = θ) مورد تایید قرار گرفت. نتایج آزمون فراسنجه ای من ویتنی حاکی از تفاوت معنی دار آماری از لحاظ ویژگی های کارآفرینانگی بین دو گروه آزمایش و کنترل بود. هم چنین افرادی که در دوره های کارآفرینانگی شرکت کرده بودند در دو مولفه موفقیت طلبی و تحمل ابهام نسبت به گروه کنترل نمره بالاتری کسب نمودند. تحلیل رگرسیون ترتیبی نیز نشان داد که 6 متغیر نگرش به کار، سن، وضعیت اقتصادی، میزان درآمد، شرکت در دوره ها و رفتار اطلاع یابی در مجموع 33 درصد از احتمال تغییر سطح متغیر وابسته ویژگی های کارآفرینانگی را تبیین می کنند (33/0=R2).