نظام انتخاباتی و مشارکت سیاسی در ایران و تاثیر آن بر عملکرد نمایندگان (بررسی دوره های ششم و هفتم مجلس شورای اسلامی)

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین گرایش سیاسی با کارآمدی نمایندگان مجلس در ایران با نگاه موردی به دوره های ششم و هفتم مجلس بود. پرسش اصلی پژوهش این بود که گرایشات سیاسی و الگوهای کنش انتخاباتی نمایندگان مجلس شورای اسلامی چه تاثیری بر عملکرد و همکاری آنان با سایر نهادهای حکومتی و میزان مشارکت دارد؟ نتایج این تحقیق که بر اساس روش توصیفی تحلیلی که از نظر زمانی یک تحقیق مقطعی و از نظر نوع ارتباط بین داده ها یک تحقیق همبستگی می باشد، نشان داد که هرگاه زمینه برای رقابت سیاسی سالم و شفافیت سازمانی میان نمایندگان مجلس شورای اسلامی وجود داشته باشد، نشانه هایی از همکاری های سازمان یافته بین مجلس و سایر نهادهای حکومتی به وجود می آید. نتیجه چنین فرآیندی را می توان حداکثرسازی کارآمدی سیاسی بین نیروهایی دانست که از انگیزه لازم برای نقش آفرینی سیاسی برخوردار خواهند بود. وضعیت در یک تحلیل نهایی موجب افزایش مشارکت سیاسی افراد جامعه و همچنین گامی مهم در جهت توسعه سیاسی خواهد شد.