نقش واحدهای نظارتی در کاهش تهدیدها و آسیب پذیری های مرزی

حضور نظامی- امنیتی قدرت های فرامنطقه ای در مجاورت سرزمینی جمهوری اسلامی ایران، بی ثباتی امنیتی- سیاسی در برخی کشورهای همسایه، وجود برخی تنش های فرقه ای در همسایگان شرقی و غربی و احتمال تسری ناامنی به استان های مرزی جمهوری اسلامی ایران، توسعه نامتناسب زیرساخت های امنیت مرزی متناسب با عمق و دامنه تهدیدهای فزاینده، نقش بالای ارتقای تدابیر حفاظتی مرزها در پیشگیری از رخنه عوامل اطلاعاتی بیگانه، فقر نسبی فرهنگی و اقتصادی برخی شهرهای مرزی و تراکم بالای گروهک های تروریستی مخالف جمهوری اسلامی ایران در برخی کشورهای همسایه از مهم ترین دلایلی هستند که بر اهمیت و داشتن تدبیر در حوزه های مختلف امنیتی و حفاظتی افزوده است و همین موضوع زمینه انجام این تحقیق است. هدف از انجام این تحقیق بررسی جایگاه و نقش واحدهای نظارتی در کاهش تهدیدها و آسیب پذیرهای مرزی پیش گفته برای صیانت و توسعه کارامد و اثربخش مرزبانی ج.ا.ا است.

این تحقیق از نوع کاربردی و روش آن کیفی است. اطلاعات مورد نیاز به صورت اسنادی و کتابخانه ای جمع آوری شده است. علاوه بر اسناد کتابخانه ای شامل کتب، پایان نامه ها، طرح ها و غیره، خبرگان مرتبط با موضوع مرز نیز از جمله منابع اصلی تامین اطلاعات در این تحقیق هستند.

نتایج این تحقیق نشان می‎دهد ایجاد خودپایی و خودکنترلی، گسترش فرهنگ حفاظتی سازمانی مطلوب، ایجاد فضای معنوی و دینی و گسترش آن، شناخت تهدیدها و آسیب پذیری ها و شناخت ضعف ها و توانمندی ها، اصلی ترین عوامل کارکردی واحدهای نظارتی در محیط های مرزبانی است که جملگی مستقیم و یا غیرمستقیم اثرگذار در کاهش تهدیدها و آسیب های مرزی هستند.