الگوی ساختاری تعهد زناشویی بر اساس باورهای ارتباطی زناشویی، درگیری عاطفی و انتقاد در خانواده: نقش میانجیگر صمیمیت زناشویی

هدف پژوهش تعیین الگوی ساختاری تعهد زناشویی بر اساس باورهای ارتباطی زناشویی و درگیری عاطفی و انتقاد در خانواده با نقش میانجی گر صمیمیت زناشویی بود.

روش پژوهش همبستگی و جامعه آماری، شامل همه افراد متاهل مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر تهران در سال 1397 بالغ بر 746 نفر بود. بر اساس نرم افزار سمپل پاور، تعداد 196 زن و 154 مرد متاهل در مجموع 350 نفر به صورت در دسترس 5 مرکز مشاوره ماد، بهراز، آناهیتا، طلیعه و مهرپاد از مناطق 1، 2 و 5 تهران انتخاب شد. ابزار پژوهش پرسشنامه های تعهد زناشویی آدام و جونز 1997، باورهای ارتباطی زناشویی ایدلسون و اپشتین 1982، درگیری عاطفی و انتقاد در خانواده شیلدس، فرانکس، هارپ، مک دانیل و کمپل 1994و صمیمیت باگاروزی (2001) بود. داده ها با استفاده از روش معادلات ساختاری تحلیل شد.

 یافته ها نشان داد که صمیمیت زناشویی با درگیری عاطفی (23/0- β=، 009/0P=)، با انتقادهای دریافتی (13/0- β=، 012/0P=) و باورهای ارتباطی (28/0- β=، 006/0P=)، همچنین تعهد زناشویی با درگیری عاطفی (76/0 β=، 001/0P=)، با انتقادهای دریافتی (30/0 β=، 009/0P=) و باورهای ارتباطی (44/0 β=، 006/0P=) و نیز صمیمیت زناشویی و تعهد زناشویی (48/0 β=، 001/0P=) رابطه مستقیم دارند و باورهای ارتباطی، درگیری عاطفی و انتقاد در خانواده و صمیمیت زناشویی می توانند 48 درصد واریانس تعهد زناشویی را پیش بینی کنند.

 به مشاوران حوزه خانواده پیشنهاد می شود که برای بهبود روابط زوج ها و انسجام خانواده در مشاوره های پیش و پس از ازدواج بر ایجاد و خلق تعاملات آگاهانه، متعهدانه و صمیمانه بین زوج ها متمرکز شوند.